Snel, sneller, snelst!
Haastig fiets ik door het net rode stoplicht op de kruising vlak bij mijn huis in Maastricht. Een fietser gooit een boze blik naar me toe, omdat ik bijna met mijn wiel in zijn spaken zit. ''Sorry, haast'', excuseer ik me en neem me voor bij oranje voortaan weer te stoppen met fietsen. Het is ongeveer tien minuutjes fietsen naar de stad, waar ik een brug nog moet oversteken. Het ligt altijd aan de locatie in de stad, welke brug je neemt. Ik fiets richting de Sint Servaasbrug en zie dat de brug opengaat omdat een stoet boten eronderdoor wil. Als de brug omhoog gaat, is het niet meer mogelijk om te fietsen over een deel van die brug als er mensen op lopen. En jawel hoor, een oud koppel loopt heerlijk gearmd over de smalle loopbrug, wat zeker niet sneller dan 2 km/h gaat. Op dat moment had ik iets in mijn leven nodig, over het water, wat sneller zou gaan dan dat. Gek genoeg is er nu een concept ontwikkeld wat mogelijk in de toekomst echt uitgevoerd gaat worden. Fietsen op water, wie had dat durven dromen. De fiets is wel alleen geschikt voor water, hij ziet er daarom ook wel iets anders uit dan mijn eigen fiets met wielen. Mijn fantasie gaat al helemaal met me aan de haal. Ik parkeer mijn eigen fiets mét wielen aan de kant van de Maas en stap op de waterfiets. Zwaaiend naar het oude koppel bereik ik met mijn gewenste snelheid de overkant.