Defensie
Er is wat politiek rumoer ontstaan over het leger. In Mali heeft een zeer aangrijpend ongeval plaatsgevonden waardoor twee militairen zijn gedood. Al eerder kwam er iemand om bij schietoefeningen. Het blijkt dat de veiligheid voor onze soldaten onvoldoende is gegarandeerd. Inmiddels is er heel wat politiek tumult over ontstaan. Het heeft consequenties gehad voor de minister die de portefeuille van defensie in handen heeft. Hoe moeten we hier over oordelen.
In de eerste plaats moeten we vaststellen dat er in de achterliggende jaren keer op keer heel erg op defensie is bezuinigd. In de achterliggende jaren was bezuiniging natuurlijk noodzakelijk. Om de economie mee weer op orde te krijgen moesten de overheidsuitgaven worden teruggedrongen. Het leger echter moest wel heel erg veel bijdragen aan de bezuinigingen. Bovendien komt Nederland zijn verplichtingen in Navo-verband lang niet na. De president van Amerika heeft de Europese landen erop gewezen dat een goede defensie ook de noodzakelijke uitgaven vergt. Maar in de achterliggende jaren zijn er heel wat dingen bij defensie wegbezuinigd. En ook het materieel en allerlei andere zaken waren helemaal niet op orde. We hebben er keer op keer in de krant over kunnen lezen. Op een zeker moment werden zelfs alle tanks van Nederland verkocht en van de hand gedaan. Een leger zonder tanks, je moet er maar opkomen. Maar in de Nederlandse politiek is het gewoon doorgedrukt.
In de tweede plaats moet worden vastgesteld dat de Nederlandse politiek de laatste jaren steeds meer pretentie heeft gekregen. De ene missie naar de andere in het buitenland werd aangepakt en op de rails gezet. Er kwamen missies naar Irak. Er kwam een missie naar Kundus. Er kwam een missie naar Mali en talloze andere gebieden in de wereld. Wat een klein land overal in de wereld heeft te zoeken blijft daarbij natuurlijk de vraag. Maar kennelijk willen de politici in Den Haag graag meedoen in de wereld van de grote landen. Meedoen heeft echter een prijs. We kunnen niet voor een dubbeltje op de eerste rang gaan zitten. Wat dat betreft hebben een heleboel politici in Den Haag heel wat boter op hun hoofd. Aan de ene kant heeft men flink bezuinigd op het militaire apparaat en aan de andere kant werd er steeds meer van ditzelfde apparaat verwacht. De trieste gevolgen kunnen we vandaag de dag dus merken. Het is levensgevaarlijk geworden.
In de derde plaats werken er bij onze defensie mensen. Het leger wordt bemand door jonge mannen en jonge vrouwen die zich inzetten voor ons land en voor de veiligheid van ons land. Ten diepste wordt er van militairen, indien het erop aankomt, het offer van hun leven gevraagd. Het is daarom wel triest dat juist deze groep mensen met ondeugdelijk materieel erop uit wordt gestuurd. Ik kan me de emoties bij de familieleden van de omgekomen militairen heel goed indenken. En de politiek zou zich diep moeten schamen dat men aan de ene kant allerlei missies accepteert en aan de andere kant daarvoor niet de benodigde middelen op tafel heeft gelegd. Er is heel wat te doen om de huidige defensie weer fatsoenlijk op de rit te krijgen. Voor zover we uit de krant hebben kunnen lezen schijnt er wat geld over te blijven op de begroting. Laten we hopen dat de politici nu eindelijk ook eens royaal geld uit gaan geven voor onze defensie. En indien niet: laten we dan maar het hele leger afschaffen. Want met gebrekkig materieel en een weinig loyale houding kunnen we onze soldaten niet wegsturen. Het leger heeft geld nodig. En dat offer mag voor onze veiligheid worden gevraagd.
Ds. W. Visscher