Afbeelding
Foto:

Tweestrijd

Ik kan me nog wel herinneren dat we op Koninginnedag als klas gingen zingen bij de aubade in de dorpskern van Ouddorp. Er werden een aantal liederen gezongen, waaronder het Wilhelmus. Ik zong het, maar begreep er totaal niets van. Hoog tijd voor een geschiedenislesje. Het Wilhelmus is aan het begin van de Tachtigjarige Oorlog geschreven, zo rond 1570. Toch werd het pas in 1932 het officiële Nederlandse volkslied. Dat is het niet altijd geweest. Vanaf 1817 fungeerde 'Wien Neêrlands bloed' als volkslied. Maar na verzet van het Huis van Oranje werd dit lied afgeschaft en ging men terug naar het Wilhelmus. In het Wilhelmus komt de tweestrijd van Willem van Oranje duidelijk naar voren. Enerzijds wil hij trouw blijven aan de Spaanse koning Filips II, maar aan de andere kant wil hij God dienen en de Nederlanders voorgaan in de strijd tegen de tirannie. Er zijn al heel wat woorden vuilgemaakt aan dit lied. Politiek Den Haag doet ook een duit in de zak. De nieuwe regeringspartijen (áls ze tot een akkoord komen) willen dat leerlingen les moeten krijgen in de tekst, betekenis en melodie van het Wilhelmus. Ze willen met deze manier dat er op een samenhangende manier aandacht wordt besteed aan elementen die van belang zijn voor de nationale identiteit. Ik denk dat dat geen kwaad kan. Het is een wezenlijk deel van de geschiedenis van Nederland. Dat mag je dan niet zomaar schrappen. Ik denk wel dat het Wilhelmus zijn populariteit verliest. Ondanks dat, met Rutte III in het vooruitzicht, zal het Wilhelmus nog vele generaties bijgebracht worden. De lijfspreuk van Willem van Oranje wordt hier in praktijk gebracht: Je maintiendrai. Ik zal handhaven.