De 102-jarige To van den Heuvel kon het reuze waarderen dat de wethouder haar kwam feliciteren. Foto: Hans Villerius
De 102-jarige To van den Heuvel kon het reuze waarderen dat de wethouder haar kwam feliciteren. Foto: Hans Villerius Foto:

To van den Heuvel-Bergers viert 102e verjaardag

STELLENDAM – Met haar 102 levensjaren is ze de oudste inwoner van haar woonplaats Stellendam en is ze een van de oudste bewoners van het eiland: To van den Heuvel-Bergers. Ondanks haar leeftijd en ondanks dat ze niet meer kan lopen of staan, woont ze nog steeds zelfstandig. Door de hulp die ze thuis ontvangt kan ze nog altijd in haar eigen huis blijven, waar ze inmiddels al 42 jaar woont én waar ze afgelopen maandagmorgen wethouder Gerrit de Jong op felicitatiebezoek kreeg.

Door Hans Villerius

Dát To nog zelfstandig woont mag zeker bijzonder worden genoemd. Sinds haar 50e mist ze namelijk één heup en medisch gezien is lopen dan uitgesloten. Maar tóch deed ze 't! Tot het een paar jaar geleden ineens niet meer ging en ze sindsdien geheel op hulp en hulpmiddelen is aangewezen. Maar naar een woonzorgcomplex gaan, is er wat To betreft niet bij. Gezien haar leeftijd geniet ze nog een goede gezondheid en ze prijst zich gelukkig dat ze nog helder en scherp van geest is. Ze wil dan ook niets liever dan gewoon in haar eigen huis blijven. Zolang ik 't kan, doe ik 't, zegt ze zelf.
To werd in Goedereede geboren en groeide hier ook op. Haar man leerde ze in Ouddorp kennen, waar hij ook vandaan kwam. Door de Tweede Wereldoorlog duurde haar verlovingstijd lang: vijf jaar. Nadat ze op 28-jarige leeftijd trouwde, is ze met haar man in Ouddorp gaan wonen. Haar man had hier een transportbedrijf. Maar na de watersnoodramp zag hij daar geen heil meer in. Het gezin verhuisde naar Rotterdam, waar hij een sigarenwinkel begon. Maar dat bleek niets voor 'm te zijn. Toen hij bij de Melkunie terecht kon, waar hij chef werd, zat 'ie beter op z'n plaats en daar is hij werkzaam gebleven.
De heupaandoening die To heeft, is een erfelijke kwestie en leverde haar al vroeg beperkingen op. Ze liep wel, maar het trappenlopen in het appartementencomplex waarin het gezin in Rotterdam woonde viel toch niet mee. To en haar man besloten zich in te schrijven voor de nieuwe woningen die in de Azaleastraat in Stellendam gebouwd zouden worden. Hiervan kregen ze er een toegewezen, zodat het echtpaar weer op het eiland kwam wonen. Lang heeft haar man er niet van kunnen genieten. Toen hij naar Stellendam kwam, had zich inmiddels een ongeneeslijke ziekte geopenbaard. Anderhalf jaar na de verhuizing uit Rotterdam overleed hij, zodat To al 38 jaar lang weduwe is. Toch is ze vrijwel nooit alleen. Niet alleen vanwege de hulp die ze 'over de vloer' heeft, maar ook omdat To ontzettend van gezelligheid houdt en ze veelvuldig door deze en gene wordt opgezocht. Die moeten dan natuurlijk wel zelf een kop koffie of thee zetten, maar dat is geen enkel probleem. Ze geniet er ontzettend van als haar zus of haar dochter ze op komt zoeken, of haar kleindochter met haar gezin. Als de twee achterkleinkinderen er zijn, is ze helemáál gelukkig!