Twee weken non-stop watermeloenen eten
Toen vorige week de mail binnenkwam of we eens wilden schrijven over fruitariërs moest ik even lachen. Wat een onzin. Hoe kun je nu leven op alleen maar fruit. Maar ik zit nu al een uur interviews met Mees Vullings uit Leiden te lezen (dat is blijkbaar de enige Nederlandse fruitariër die hip genoeg is om het nieuws te halen) en tja, op zich is het zo gek nog niet. Als je meer over Mees wil vinden moet je hem maar even Googelen, maar de samenvatting is dat hij 100% rauw-veganistisch eet waarvan 95% fruit. Hij kijkt gewoon waar hij zin in heeft en eet daar een paar kilo per dag van. Twee weken non-stop watermeloenen bijvoorbeeld. En hij voelt zich daar heerlijk bij. Nu kun je natuurlijk heel eigenwijs zeggen dat dat niet kan.
Aan de andere kant, weet jij veel. Ik niet in ieder geval. Misschien is het wel heel goed voor je. Ik ben over het algemeen te lui om een kiwi leeg te lepelen, en als je een mandarijn pelt moet je al snel je handen wassen. Bananen komen nog net door de keuring, vooral omdat je die ook prima kan eten als ze nog net niet rijp zijn of al een dag te lang liggen. Maar hoe je het ook went of keert, Mees denkt in ieder geval wel na over z'n dieet. En dat is al meer dan velen van ons kunnen claimen. Ik heb sinds kort toevallig ook een veganistische collega, die om ethische- en gezondheidsredenen absoluut geen dierlijke producten eet. Aan de ene kant omdat het grootste deel van de vleesindustrie allesbehalve mooi en gezond is, maar ook omdat de hoeveelheid vlees, eieren en melkproducten die je eet direct invloed hebben op de kans op een groot aantal ziekten en aandoeningen. Met punt één ben ik het direct eens, en van die kip van de Aldi die voor de helft in de oven verdampt wordt niemand blij. En over punt twee kan ik weinig zeggen, want zij heeft haar onderzoek gedaan en ik niet. Dus wie weet wordt het eens tijd dat ik ook goed na ga denken over mijn dieet. En misschien, heel misschien, blijkt dan dat ik beter fruitariër kan worden.