Prakken
Je ziet het niet zoveel meer en ik sta er niet meer zo bij stil, maar ik vraag me af: wordt er tegenwoordig nog wel geprakt? Kort geleden had een collega het over prakken van het warme eten. Hij vroeg of ik dat ook wel eens deed. Ik stond er niet zo bij stil, maar mijn eten prakken doe ik nooit meer. Volgens mij is het iets van vroeger, want was er lekkerder dan een prakkie? Met de vork maakte je eten fijn, zodat er een mooi egaal, maar wel met vorksporen dooraderd, landschap op je bord ontstond. Je begon met het bovenlaagje en dan verdeelde je de gladde laag in vier delen, zodat je die één voor één op kon eten. Soms doe je het kunstje nog met stamppot, maar met de gewone warme hap is dat niet meer aan de orde. Waar is het misgegaan? Hiervoor zijn in mijn geval verschillende oorzaken aan te wijzen. Na mijn trouwen werd ik geacht met mes en vork te eten en dan verleer je het prakken, want je moet je eten goed gedoseerd netjes op je vork schuiven. Naast mijn bord ligt nu nog wel een mes, maar dat raak ik nauwelijks aan. Toch ben ik het prakken verleerd. Er zijn langzamerhand meer gezonde eetgewoonten ingevoerd: minder jus (moeilijk prakken). Ook het lang koken van groenten is uit den boze en ga nu eens bijna rauwe broccoli prakken. Verder staan er lang niet altijd aardappelen op het menu. Rijst, bami, macaroni of lasagne zijn niet geschikt om te prakken, zou je dat wel doen dan zou je last krijgen van verstikkingsverschijnselen. Van het echte 'prakkie' van vroeger zal het wel niet meer komen. Vet en doorgekookte groenten mag niet meer. Maar misschien kunnen we een keer per week een 'prakdag' inlassen. De andere zes dagen doen we weer 'gezond'... Met mes en vork.