Gamen
Onlangs stond er in de krant een artikel over het gamen door jongeren. Het blijkt dat heel wat jongeren hieraan verslaafd zijn. Ook brengt deze verslaving vaak weer andere verslavingen met zich mee. Er werd gewezen op gokverslaving. Kortom, er werd een vrij zorgelijk beeld getekend. Hoe moeten we tegen dit gamen aankijken?
We hebben in de achterliggende jaren kennisgemaakt met de digitale revolutie. De computer, de mobiele telefoon en tenslotte de smartphone hebben hun intrede gedaan. Vooral de smartphone heeft de laatste 10 jaren een enorme opgang gemaakt. Vrijwel iedereen heeft een smartphone en je kunt er ook veel goede dingen mee doen. Berichtjes versturen is door middel van de smartphone erg gemakkelijk geworden. De techniek maakt het ons allemaal gemakkelijk. De smartphone is dus deels een gebruiksartikel met een enorme invloed.
De smartphone heeft echter ook een andere kant. In feite geeft de smartphone een aansluiting op het wereldwijde web. Je kunt de smartphone dus ook gebruiken als televisietoestel. Ook kun je de smartphone gebruiken als (digitaal) bordeel of casino. Slechte films zijn via YouTube heel makkelijk te bekijken. En heel wat jongeren vergapen zich er aan. Daar komen dan nog bij de computerspelletjes die gespeeld kunnen worden. Veel jonge mensen zitten uren achter hun computer of smartphone. Naast drank en drugsverslaving kennen we tegenwoordig ook gameverslaving.
Een verslaving is niet onschuldig. Een verslaving heeft altijd hele ingrijpende effecten. Jonge mensen komen niet meer toe aan hun schoolwerk. Anderen raken geïsoleerd van andere mensen. Ook is een verslaving schadelijk voor de gezondheid. In het brein van heel veel jongeren ontstaan allerlei verbindingen die van grote invloed zijn voor het latere leven. Het is dus erg belangrijk om waakzaam te zijn op dit punt.
Het is echter nog niet eenvoudig om jonge mensen rond het gebruik van alle sociale media de goede weg te wijzen. Het makkelijkste zou natuurlijk zijn om alle sociale media te verbieden. Dat betekent dat we de computer en de smartphone gewoon uit onze huizen bannen. Een dergelijke oplossing zou misschien mogelijk zijn, ware het niet dat we de computer en de smartphone soms ook nodig hebben voor meer zakelijke dingen. Het is dus nog niet zo eenvoudig om een goed antwoord te geven op de gameverslaving.
Ik denk dat heel veel ouders met opgroeiende kinderen met dit probleem worstelen. In ieder geval is het nuttig om allerlei computerspelletjes maar zolang mogelijk bij de kinderen vandaan te houden. We doen er goed aan om onze kinderen voor te lezen uit een goed boek. Ook is het belangrijk dat ouderen het voorbeeld geven. Het kan geen kwaad als oudere om de smartphone af en toe gewoon thuis te laten. Bovendien hebben we dat ding echt niet overal nodig.
Het gesprek is ook heel belangrijk. Ouders zullen met hun kinderen in een voortdurend gesprek moeten zijn en blijven. Soms is dat heel moeilijk. En toch moet het elke keer weer opnieuw geprobeerd worden. Vanuit de doopbelofte ligt er de dure opdracht om onze kinderen het goede voor te houden en het goede voor te leven. Opvoeden anno 2017 brengt zo zijn eigen vragen met zich mee. De diepe troost in alles is echter dat de Heere de God van het verbond is. En Zijn werk gaat voort, ook vandaag!
Ds. W. Visscher