Echtpaar Melaard-Vervloet viert briljanten huwelijk
OUDE-TONGE- Op 20 maart 1952 gaven Hans Melaard en Leuntje Vervloet elkaar het Ja-woord. Hij mooi in pak, zij in een jurk van prachtig blauwvelours. Eerst ging het naar de Nederlands Hervormde kerk in Oude-Tonge en daarna naar het gemeentehuis op de Kaai. Na de plechtigheden trok het gezelschap door de regen naar huize Vervloet, waar op bescheiden wijze, de bruiloft werd gevierd. Nu 65 jaar later zijn Hans (88) en Leuntje (84) zichtbaar nog steeds gek op elkaar. "Meer geven dan nemen en positief in het leven staan", is hun devies.
Tekst en foto: Mirjam Terhoeve
Net als vele anderen in die tijd ontmoetten Hans en Leuntje elkaar tijdens het rondje rond de kerk. Hans ging regelmatig met een groep vrienden rondjes lopen in andere dorpen om te kijken of daar nog leuke dames waren. "Niet omdat er in Stad aan 't Haringvliet geen leuke meisjes waren, maar je wist het immers maar nooit", aldus Hans. "In Oude-Tonge was het raak en om precies te zijn, in het smalle Kerkstraatje. Dat is zo smal, daar kun je mekaar niet missen he? Zodoende botste ik tegen Leuntje op en er was meteen een klik". Ook Leuntje herinnert zich het nog precies. "Ik vond hem meteen leuk en we hadden ook gelijk goed contact. Dat is nooit meer overgegaan".
Na de verkeringstijd ging het stel begin maart 1952 in ondertrouw. "Dat was echt nog ouderwets leuk", weet Hans. "Dan hadden we bij elkaar thuis een gezellige avond, waarop spelletjes werden gedaan. Eén van de spelletje was, geblinddoekt je verloofde herkennen. Nou dat raadde ik precies hoor. Leuntje had en heeft nog steeds een knobbeltje op haar neus. Haar eigen kenmerk."
Stad aan 't Haringvliet
Na het huwelijk ging het stel in Stad aan het Haringvliet wonen. Hans werkte toen nog in de havens van Rotterdam. Hij volgde daar lessen tot havenwerker, maar nadat hij alle papieren had gehaald werd dat niet beloond in geld. Dat was de reden voor Hans om over te stappen naar het bedrijf van Gerrit de Valk, wat actief was bij de herstelwerkzaamheden van de buitendijken. Later stapte hij over naar het asfaltbedrijf Bitumarin, wat veel opdrachten kreeg van Rijkswaterstaat bij het Deltaplan. Ruim 30 jaar heeft hij daar gewerkt. "Ik ben het hele eiland rond geweest en daarbuiten", vertelt Hans "Ik heb heel wat dijken uitgezet en begrotingen gemaakt. Allemaal in opdracht van Rijkswaterstaat. Later heb ik me ook bezig gehouden met de aanleg van de eerste rotondes en snelheidsremmers in deze regio. Het was een drukke baan en ik was veel van huis, maar ik kreeg ieder jaar een nieuwe auto van de zaak, zodat ik iedere avond naar huis kon". Daar zorgde Leuntje voor het huishouden en hun vier kinderen. Twee jongens en twee meisjes. Hoewel Hans voor zijn werk ook elders woonruimte kon krijgen, bleef het stel in Stad aan 't Haringvliet. "Tja hier had je je familie en kennissen", zegt Leuntje. "Dat vond ik erg belangrijk, zeker omdat Hans veel van huis was. Het was al druk genoeg zo. Het gezin, maar ook de moestuin, het hof, wat bijgehouden moest worden en de inmaak van de groenten. Ja dat deed je allemaal in die tijd."
Ebbe en Vloed
Tot twee jaar terug bleven ze in Stad aan het Haringvliet. Helaas moest Leuntje, na een val tijdelijk in het zorghotel bij Ebbe en Vloed verblijven. Ze had enorme moeite met lopen en dat herstelde niet meer. Zodoende kon ze niet meer terug naar haar eigen huisje. Hans heeft nog een half jaar heen en weer gereden, maar nam toen toch de moeilijke beslissing om ook naar Ebbe en Vloed te verhuizen. Inmiddels zijn ze gewend geraakt aan hun appartement. "Maar ik vond het heel moeilijk om alles op te geven", geeft Hans toe. "Gelukkig heb ik mijn auto nog en regelmatig doen we samen een rondje. Daar genieten we allebei heel erg van. Af en toe stoppen we om een visje of wat fruit te kopen. Gaat prima hoor". Hoewel Hans last heeft van kortademigheid en Leuntje niet goed kan lopen, verkeren ze verder nog in redelijke gezondheid. Komend weekend willen ze dan ook graag samen met hun vier kinderen en aanhang, hun 11 kleinkinderen en 10 achterkleinkinderen het briljanten huwelijk vieren met een etentje. 'Gezellig met de hele club bij elkaar", zeggen ze tot slot, "want het belangrijkste is, dat je plezier in het leven blijft houden".