Doordeweekse dag
De jeugdige visboer rookt op een stoel, pal voor zijn winkel, op zijn gemak een sigaret. De rook kringelt traag omhoog in het prille ochtendlicht. Even verderop worden in de bloemenzaak de emmers klaargezet voor de nieuwe bloemen, vers van de veiling. Bij de bushalte in het centrum stroomt de bus leeg, zonder op- of om te kijken steken de pubers nonchalant de straat over. Gewapend met een smartphone en rugtas stappen ze richting het schoolgebouw.
Op een bankje bij de muziektent zit een oude man. Zijn fiets, inclusief achteruitkijkspiegel, staat pal naast de bank geparkeerd. Een beetje in elkaar gedoken in zijn leren jas steekt hij een stevige, donkerbruine sigaar aan. Ik zie hem regelmatig. Vandaag is het droog en zit hij in de open lucht, bij regen rookt hij zijn sigaar in een rustig bushokje.
Als de kerkklok langzaam richting de negen schuift verzamelen mensen zich voor de deur van de Hema. Een ontbijtje voor twee euro is het waard om voor te wachten. Middelharnis komt vanmorgen langzaam tot leven. Een makelaar stapt met kordate passen en een wapperende jas de nieuwe werkdag tegemoet. Twee vrouwen maken een praatje, de een staat met haar fiets op straat, maar daar maakt zich druk om. Het meisje in het kinderzitje achterop bekijkt de wereld met grote ogen.
Het voorjaar hangt in de lucht, de vogels zijn vanmorgen niet te stuiten. Ze zingen alsof de zomer al een feit is. Het is een gewone doordeweekse dag, maar ik heb er zin.