Google Translate is soms mijn beste vriend
Wanneer wij als gezin in de zomer de verre reis maakten naar Zwitserland, werd er altijd een lijstje gemaakt. Daarop stond wat er mee genomen moest worden. Eén boekje stond altijd hoog in de ranglijst, namelijk het woordenboekje Duits-Nederlands. Maar ondanks dat we met het woordenboek in de hand liepen, werd het meestal nog handen- en voetenwerk om uit te leggen welk brood we wilden hebben. En dat maakte ons echte Nederlanders, echte toeristen. Wanneer we in een restaurant aten, gingen we meestal voor de veilige variant, namelijk datgene wat we herkenden. Het onbekende lieten we maar achterwege. Want stel dat het nu echt niet lekker is?
Ook voor school is het ontzettend handig. Deze periode moet ik me verdiepen in medische onderzoeken van de afgelopen jaren. Maar vergeet de kleine lettertjes niet te lezen: ze zijn geschreven in de Engelse taal. Ik kom gelukkig een heel eind, maar geloof me, Google Translate is soms mijn beste vriend. Alhoewel, je moet oppassen. Hele lappen tekst in een keer vertalen is er niet bij, want daar maakt hij een potje van. Ik heb er ervaring mee. Nee, je grijpt toch terug op de kennis die je hebt opgedaan in het lager en middelbaar onderwijs. Dat helpt mij om zo'n tekst te lezen. Blijkbaar heb ik mijn taalknobbel meer ontwikkeld dan dat ik toen dacht. Vol goede moed hoop ik komende zomer de Duitse grond weer te betreden. Wanneer ik dan mijzelf (en vooral mijn ouders) uit een benarde taalpositie gered heb, denk ik: 'Dat heit deze Oudurper toch even edae!'