Echtpaar Kootstra 65 jaar getrouwd
SOMMELSDIJK – Voor een flink deel van de inwoners van Middelharnis en Sommelsdijk zal de naam Kootstra niet onbekend zijn. Jarenlang was deze naam verbonden aan het politiebureau te Middelharnis, toen nog gevestigd aan de Hoflaan, met aangrenzende dienstwoning. Daar woonde adjudant Jelle Kootstra met zijn gezin en vormde hij als groepscommandant het boegbeeld van de politie alhier. Dat is inmiddels heel wat jaren geleden. Maar nóg veel langer geleden is 't dat Kootstra en zijn vrouw in het huwelijk traden. Dat was 24 januari 65 jaar geleden. En ter gelegenheid daarvan zocht wethouder Gerrit de Jong die dag het jubilerende echtpaar Kootstra-van der Ven op, voor een felicitatiebezoek.
Door Hans Villerius
Beide echtgenoten zijn afkomstig uit de 'Waarden'. Hij uit de Alblasserwaard, uit Schelluinen; zij uit de Bommelerwaard, uit Brakel. De twee leerden elkaar kennen doordat ze via hun werk met elkaar in aanraking kwamen. Hij was toen stoffeerder in een meubelmakerij, zij werkte bij een opticien. Na enkele jaren verkering trouwden ze en gingen ze in Gorinchem wonen. Hoewel Kootstra dat niet verwachtte, moest hij toch in militaire dienst, al vrij gauw na hun huwelijk. Omdat hij bij de Koninklijke Marechaussee werd ingedeeld, moest hij naar Apeldoorn. Slechts één keer in de twee weken had hij twee dagen vrij. Toch zou naderhand blijken dat zijn dienst 'onder de wapens' goed en niet tevergeefs was: daardoor kreeg hij interesse om bij de politie te gaan werken. En na sollicitatie werd hij daar ook aangenomen. Toen hij zijn opleiding voltooid had, hoopte Kootstra geen standplaats "op een of ander eiland" te krijgen, maar wel een met een dienstwoning. Die voorkeur had hij ook opgegeven, maar tevergeefs: hij kon naar Middelharnis en kreeg géén woning. Een paar maanden later wel. Toen kon hij een woning in Dirksland krijgen, maar moest dan wel daarnaartoe worden overgeplaatst. Na enkele jaren volgde opnieuw overplaatsing, naar Hendrik Ido Ambacht. In eigen tijd en op eigen kosten volgde hij daar studies om naderhand promotie te kunnen maken. Die promotie volgde elf jaar later, toen hij in Nieuwe-Tonge werd geplaatst. Hier werkte hij vier jaar. Toen hij opnieuw promotie kon maken verhuisde het gezin, met inmiddels vier kinderen – een dochter en drie zonen, naar Zegveld. Hier werd een zowel heel goede als uiterst zware tijd doorgemaakt. Op dertienjarige leeftijd overleed hier één van de kinderen, de oudste zoon. Een enorme slag in het gezin, een kruis dat voor altijd op de schouders zou blijven. Vanuit de plaatselijke gemeenschap van Zegveld hebben de Kootstra's ontzettend veel steun en medeleven ontvangen en hebben ze ondervonden er gedragen te worden in het leed dat hen trof. "Onvergetelijk! Zegveld heeft altijd een plaats in ons hart gehouden", zeggen Kootstra en zijn vrouw. Na vier jaar leidde de levensweg van het gezin opnieuw, en nu voor de laatste maal, naar Goeree-Overflakkee. Kootstra kreeg een benoeming bij de groep Middelharnis van de Rijkspolitie en werd hier later groepscommandant. Eind juni 1989 legde hij zijn functie neer toen hij vervroegd kon uittreden.
'Achter de schermen' vormde het gezin, en natuurlijk vooral mevrouw Kootstra als echtgenote, een meelevend en steun verlenend thuisfront. Mede door de verschillende verhuizingen, en natuurlijk ook de vele jaarwisselingen die het gezin zonder aanwezige vader beleefde, is het voor haar niet altijd even makkelijk geweest, maar ze stemde steeds in met de levensloop van haar (politie)man. En schikken in haar lot, dat doet ze nog steeds, ook toen er wat gezondheid betreft zorgen kwamen. De bruidegom is nu 84 en de bruid 87. En met alles wat ze in hun leven hebben meegemaakt, ondervinden ze het als zegen van God dat Hij hen door alles heen heeft gedragen, dat ze elkaar nog hebben, dat ze hun andere kinderen nog mogen hebben én de vier kleinkinderen die ze kregen. "Alles overziende past dankbaarheid, zeker nu een hoogtijdag als deze mag worden gevierd."