Oudjaar 2017
Vergankelijkheid
Want wij hebben hier geen blijvende stad. (Hebreeën 13:13)
Oud jaar wijst naar de vergankelijkheid van het leven. Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen. Oud jaar roept herinneringen op aan wat dit jaar werd ervaren.
'Gaat niet de mens, als in een beeld, daarheen,
Gelijk een schaduw, die verdwijnt?'
Velen geven bijzondere aandacht aan oudjaar. Het is te zien in de gezinnen. De inkopen tonen dat. Het moet een gezellige avond worden. Een tas met vuurwerk is aangeschaft. Als de klok op oudejaarsavond 12 uur aanwijst, of als de klokslagen twaalf slagen doet horen, zal het vuurwerk ontstoken worden. Lichtflitsen verlichten de straat en de doordringende geur van het ontstoken kruit is benauwend. Voor het oudejaarsvuur is veel vergaderd in de laatste weken. De hoge vlammen verteren alles wat op het vuur geworpen wordt. De boodschap uit Gods Woord wijst op de vergankelijkheid. Als de andere dag de schade wordt gezien, ziet men de afval van het vuurwerk als draf op de straat. En van het brandende vuur is niets over dan wat grauwe as en verkoolt brandhout. Het is duidelijk, er is niets blijvend van waarde over. Wat leert Gods Woord? 'Want wij hebben geen blijvende stad.'
Het wijst naar het bestaan van de mens. De van God vervreemde mens toont de ijdelheid van zijn of haar leven.
De belijdenis van de kerk is duidelijk. De Dordtse Leerregels vermelden: 'Maar door het ingeven des duivels en zijn vrijen wil van God afwijkende, heeft hij zichzelven van deze uitnemende gaven beroofd, en heeft daarentegen in de plaats van die over zich gehaald blindheid, schrikkelijke duisternis, ijdelheid en verkeerdheid des oordeels in zijn verstand; boosheid, wederspannigheid en hardigheid in zijn wil en hart; mitsgaders ook onzuiverheid in al zijn genegenheden.'
'Geen blijvende stad.'
Laten wij op oudejaarsavond denken aan de boodschap uit Gods Woord.
Wat is ons leven? 'Geen blijvende stad.' Het is als een verwoeste stad. De stad was voorheen een plaats van rust, veiligheid en vastigheid. Wat is er van over? Onrust, angst en onzekerheid.
Niets is bestendig. Zie het wereldgebeuren. De ontelbare vluchtelingen. Verdreven uit hun woonplaats en woning. Vluchten en zoeken naar levensbehoud.
'Geen blijvende stad.'
Zie de geschiedenis van de kerken in ons land. Het rationaliseren (Door redenering aannemelijk maken.) (Het met het natuurlijk verstand beredeneren van Gods Woord en het genade leven van Gods Gemeente.).
Zo is de waarheid vergaan. 'Geen blijvende stad.'
En toch is de boodschap troostvol. Door het wonder van de wedergeboorte en levensvernieuwing wordt geleerd wie God is in de heerlijkheid van Zijn deugden. Gods rechtvaardigheid, heiligheid, alwetendheid en alomtegenwoordigheid, ontdekt de mens aan zijn bestaan voor God. Hij wordt gesteld voor de eis van de Heilige Wet. Dan wordt geleerd: 'Geen blijvende stad.' Hoe zal hij verschijnen voor God? De mens ziet de totale afbraak van zijn leven. Zijn leven is een grote puinhoop. De levende God openbaart en verheerlijkt de rijkdom van Zijn genade op het puin van het bestaan. Gelukkig is de mens die het oudjaar van zijn leven mag leren kennen.
Als een kleed zal 't al verouden;
Niets kan hier zijn stand behouden;
Wat uit stof is, neemt een end
Door den tijd, die alles schendt;
Maar Gij hebt, o Opperwezen,
Nooit verandering te vrezen.
Gij, Die d' eeuwen acht als uren,
Zult all' eeuwigheid verduren.