Zondagse achtervolging
We hadden die ochtend met z'n drieën dienst: Leen, Wim en ik. Zoals de meeste zondagochtenden verwachtten we het niet heel erg druk te krijgen. Het is mooi weer en er zijn aardig wat mensen op straat die daarvan genieten. De rust lijkt waarheid te worden, de morgen verloopt rustig. Dat verandert kort na de lunch, als Leen en Wim een melding krijgen. We zitten binnen op het bureau en luisteren met z'n drieën naar de portofoon. "Wilt u op weg gaan voor een inbraak heterdaad naar de Stratensweg in Sommelsdijk? Men ziet drie mannen met iets zwaars uit de woning van de buren komen."
We rennen naar buiten, waar ik in een auto stap om Leen en Wim te assisteren. We besluiten, afzonderlijk van elkaar, een andere aanrijroute te nemen om de kans de daders tegen te komen te vergroten. Volgens de melder is er een klein model auto weggereden. Ik rij direct naar het adres, terwijl Leen en Wim de N215 oprijden. Bij het adres aangekomen zie ik niets meer, daarom besluit ik vol gas door te rijden richting Nieuwe-Tonge. Ze kunnen nog niet ver zijn, denk ik. Een paar tellen later hoor ik Wim over de portofoon roepen: "We zitten achter het voertuig en hij gaat er vandoor. We rijden richting de modelvliegclub."
'De parallelweg op', denk ik en scheur langs de N215 richting Middelharnis. "We gaan weer richting de N215," hoor ik Wim roepen. Ik kijk naar rechts en zie de auto aankomen, met daarachter Leen en Wim met zwaailicht en sirene.
De auto van de verdachten vliegt in volle vaart de N215 op. Ik zie al het verkeer uitwijken en vol in de ankers gaan. Het is een wonder dat er geen ongeluk gebeurt. Ondertussen schreeuw ik in de portofoon, "Ik kom van links, ik kom van links!" Het laatste wat ik wil is een aanrijding met Leen en Wim. In volle vaart scheur ik over de, gelukkig lege, parallelweg de auto van de verdachten voorbij. Tijdens het inhalen kijk ik naar binnen, er zitten drie mannen in de vluchtende auto.
Vlak voor de rotonde met de Langeweg stuur ik mijn auto door de berm voor het voertuig van de verdachten. Door hard te remmen hoop ik hen te stoppen. De bestuurder stuurt naar rechts en rijdt de berm in, ik ga er achteraan. Ze rijden een hek door en komen abrupt tot stilstand in een hoop houtsnippers. In een poging het voertuig te ontwijken, beland ik met mijn auto schuin ernaast in dezelfde hoop houtsnippers. Mijn auto ramt de openstaande portieren waardoor de verdachten zijn weggevlucht. Ik klim uit mijn auto en zie twee verdachten de sloot doorwaden bij Tieleman Keukens, in de richting van de Rottenburgseweg. Leen en Wim rijden er snel op af. Ik stapte in bij een verbaasde dame die toevallig langs komt rijden. "Omrijden!" roep ik. Ze moet ontzettend geschrokken zijn, bedenk ik achteraf, maar ze herpakt zich snel en rijdt om richting de inbrekers.
Eén van de verdachten wordt ondertussen door een burger tegen de grond gewerkt, Leen en Wim slaan hem in de boeien. De tweede verdachte treffen we kort daarna, na een tip van een burger, aan in een tuin. De derde is ontsnapt, maar we zijn zeer tevreden met dit resultaat. Achterin de auto vinden we een kluis, die kan weer terug naar de eigenaar. Een prachtig voorbeeld van samenwerking tussen politie en burgers. Zondagochtend is niet altijd een rustige ochtend...