Een boek brengen, een boek halen en even bijpraten aan de grote tafel
MELISSANT – Thrillers, romans, streekromans, kookboeken, boeken over het koninklijk huis, veel kinderboeken, zelfs legpuzzels. De bibliotheek in De Melishof is goed gesorteerd. Naast al dat leesvoer is er bovendien gezelligheid te vinden. Aan de grote tafel tussen de boekenkasten is er volop ruimte voor een praatje, een kopje thee en desgewenst een passend leesadvies. Allemaal gratis.
Tekst en foto: Kees van Rixoort
In een ver verleden kwam de bibliobus naar Melissant. Nadat die was wegbezuinigd konden de mensen uit het dorp terecht bij de christelijke bibliotheek. Maar toen die er ook mee stopte, was het gedaan met het uitlenen van boeken. Pogingen om een Leespunt, een kleine dependance van de regionale openbare bibliotheek, naar het geitendorp te halen, waren toen al gestrand. Wie boeken wilde lenen moest naar Middelharnis.
Tot een zestal dorpsbewoners het initiatief nam om weer een bibliotheek te starten in De Melishof. Bijna twee jaar geleden, op 21 september 2015, gingen de deuren voor het eerst open. En sindsdien is dat elke maandagmiddag van drie tot vijf uur het geval.
Vier biebdames
Vandaag, de tweede maandag van augustus, staat de theepot op tafel en hebben de bibliotheekdames bezoek van vier bezoekers. Een man heeft een boek van Karen Slaughter gescoord en zit, samen met zijn vrouw, gezellig te kouten met Magda Bramsen, Mieke van Turenhout en Elza Vijfhuizen. De vierde biebdame, Adri Weeda, is er vandaag niet. Een vaste klant komt binnen, zegt gedag en loopt linea recta naar de kast met thrillers. Hij zet een paar meegebrachte boeken in de kast en haalt er een paar uit, stopt ze in een tas en vertrekt weer.
Een boek brengen en een boek halen, dat is het principe in deze bibliotheek. Mieke van Turenhout houdt het wel in de gaten. "In het begin kwamen ze weleens drie echt oude boeken omruilen voor de nieuwste thrillers. Dat kan niet meer." Immers: de collectie moet wel aansprekend blijven en geen dumpplaats worden voor boeken die niemand nog leest. Bij tijd en wijle gaan de minder geliefde titels naar Goed voor Goed. Pas nog een flinke stapel encyclopediebanden. Wie gebruikt die naslagwerken immers nog in het Wikipedia-tijdperk?
Verse aanvoer
Het opbouwen van de collectie was twee jaar geleden geen enkel probleem. In een vloek en een zucht stonden de kasten in het Melishof-zaaltje vol. Bekenden en onbekenden brachten zakken vol boeken. Vervolgens is er wekelijks verse aanvoer via het haal-en-brengsysteem, zodat er altijd weer nieuwe verrassingen in het assortiment zijn te vinden. Dubbele titels gaan de verkoop in: 50 cent per stuk, drie voor een euro.
De bezoekersaantallen variëren, vertellen de biebdames. "De ene keer zijn er vijftien, maar de laatste drie weken trekt de bibliotheek zes of zeven mensen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de vakantietijd. Kinderen zien we niet veel. Jammer, want we hebben een mooie collectie kinderboeken en lezen is goed voor iedereen."
Sociale functie
De dames hopen meer bezoekers te trekken, oud en jong. Zeker nadat De Melishof later dit jaar een fikse opknapbeurt heeft gekregen en nog meer het sociale middelpunt van het dorp zal zijn. Wie graag leest en geen zin heeft om steeds veel geld uit te geven aan nieuwe boeken, weet de weg naar de bieb nu al goed te vinden. Niet vreemd: het lenen is gratis, de uitleentermijn is onbeperkt (behalve bij trilogieën en populaire boeken over het koninklijk huis) en de bibliotheek heeft duidelijk een sociale functie. Het uiteindelijke doel is vervat in de leuze die de initiatiefnemers nu al twee jaar gebruiken: Heel Melissant Leest.