Een jaar van verdriet, rouw en angst

Door Erik Bruggeman

De Kerstdagen liggen alweer achter ons. We hopen zondag weer het nieuwe jaar in te gaan. Wat is het snel gegaan hè… Ik denk dat ik niets te veel zeg als ik meen dat het een bewogen jaar is geweest. Een jaar van verdriet, van rouw, van angst. Hoeveel aanslagen zijn er wel gepleegd. Zaventem, Brussel, Nice, Bagdad, New York, Mosul, Tel Aviv, Jeruzalem, Kabul, Caïro, Damascus, Ankara, Istanbul, Orlando, Berlijn. Zo kan ik voorlopig wel doorgaan. Ik heb heel veel niet genoemd. Als we kijken naar Syrië, naar Aleppo. Een eens zo welvarende stad is veranderd in een grote ruïne. Een hel op aarde. IS, Boko Haram, Al-Shabaab, allemaal terreurorganisaties die de wereld laten huiveren. Een nieuwe leider voor Amerika, wat zal hij gaan brengen? Een en al rumoer in politiek Den Haag. Het ene na het andere Kamerlid stapt op, partijgenoten geloven niet meer in de fractievoorzitter. Met andere woorden: het is overal een grote puinhoop. De aanslag op de kerstmarkt in Berlijn zit nog vers op ons netvlies. De Berliner Morgenpost, de grootste krant van Berlijn, haalde een Bijbeltekst aan uit Lukas 2 vers 10, namelijk: 'Vreest niet'. Dat werd gesproken toen de herders bezoek kregen van de engel die vertelde dat Jezus, de Zaligmaker, geboren was. Je kan er verschillend over denken, maar die mensen hebben wel de Bijbel erbij gepakt. Bij Jezus, het Fundament, moeten we zijn in deze wankelende wereld die in elkaar dreigt te storten. Bij Hem moeten we zijn voor vrede voor lichaam en geest. De mens kan je die niet geven. Ik wens jullie allemaal een voorspoedig 2017 toe.