Naer de kapper
Over deze foto weet ik veel mêêr. 't Verhael dat d'rbie hôôrt was zelfs mee'eleverd, oak d'n daotum stôôt op 't kranteknipsel: vriedag 12 augustus 1994. Wat was 't geval? Ali van Maert Kievit was 40 jaer kapster. Ze kwam eigelek uut Elburg in Maert hao heur lêêre kenne toe 'n in dienst zat in 't Harde. 't Was toet 'n trouwdag 'ekomme in 't paer gieng in Stellendam weune. Ali begon dêêr 'n kapperszaek. Noe was dêêr wel 'n kapper, mar 'n echte kapsalon kò je dat eigelek niejt noeme.
Ouddurp hao in diejn tied, ik spreke over de jaren vuuftig, zelfs twêê kappers: Reinhoudt in Jan van Dam. Mar 'n zaek as Kapsalon Ali was t'r nog niejt. Je sprak geweun van 'de kapper' in sommige ouwere zelfs nog van 'de scheerwienkel', want scheere wier in diejn tied oak nog deur de kapper 'edae, mit zôô'n grôôt vliejmschèrp scheermes. 'n Ofspraek maeke dee je nôôit: je gieng geweun kieke of 't niejt te druk was, in oak as dat 't wel was, geweun zitte om op je beurte te wachtene. Je hoevende je eige nôôjt te vervelene, want de kapper was oak 'n soort nieuwsbureau. Tegenwoordig hei je de 'social-media' (echt Ouddurps!), mar vroeger gieng ie geweun bie de kapper zitte of op dunderdag naer de beurs. In de wachtkaemer van d'n tandarts of van d'n dokter hôôrende je nôôit nieuws, want dêêr hiew iederêên z'n snuut deur de zenen.
Niejt dat ik in m'n jeugd bie de kapper kwam. Nêê, moewder dee 't zelf: dat was goekaop. Bie opoe, die schuin tegenover uus weunende, hao ze 'n handtondeuze, zôô'n soort tange mit twêê handvatten. M'n twêê ongetrouwde omes Jan in Rijk deeje dêêr mekaore mit knippe. Moewder lêênende 't dan.
De schoolfotograaf zou d'n aoren dag komme in moewder vong, dat ik d'r dan net'ies most uutzieje. Noe ka 'j 't je eige niejt voorstelle, mar vroeger hao 'k 'n weelderigen haerdos. In die most noe onger haon 'enome woore. Ik rillende al bie de geachte! Ik wier op 'n stoel 'ezet, kreeg 'n schorte om m'n nikke in 't apperaot wier nog even soepel 'emaekt mit naoimesienolie. 't Spektaekel kon beginnen! Mit 't botte mesien wiere d'r hêêle plokken haer uut m'n hôôd 'erokt. Ikke geregeld 'au!' roope, mar moewder riejp dan: 'zwiege!' in de martelienge gieng geweun deur.
In de spiejgel bekeek ik 't resultaot: 'n rôôie, verbrulde snuut, de ziejkanten hêêlemaele kael, in bovenop 'n dekje as wat je laeter 'n punkkapsel zou noeme. Op die ouwe schoolfoto kan ik dat altied nog bekieke.
Op 'n gegeve moment begon ik te kael te woorene: êêrst op de kruune, in laeter an de voorkant van die inhammen. Kapper Slot in Goerêê bleek d'r wat voor te hèwwene: rôze spul da j' in most invrieve. 't Gevolg: 'n rôôdgloeiend hôôd in d'r kwam allêêne wat babydòns. Massere mit brandewien: 't wier allemaele niks. Toe bin 'k mar over'egôô op inwendig gebruuk.
Tegenwoordig knippe 'k m'n eige, mit 'n apperaot van de Aldi. Gêên kapper mêêr nôdig!