M'n gôô d'r voor!
Twint dat ik dit stikje zit te schrievene, trekt m'n hulp de raezende stofzuger achter d'r an. Deze activititeit heit wel raekvlakken mit de foto die je hier ziejt. Nêê, 't is gêên scène uut 'n experimenteel modern ballet, mar driej Dirklandse vrouwen die an de schôônmaek binne. Noe hè 'k over de schôônmaek al éêrder 'eschreve, dus dat za 'k hier mar niejt nog 's doewe.
't Zit zôô: 'n antal jaeren 'elee was d'r bie 't ziejkenjuus 'n nieuw bèddecomplex 'erealiseerd. D'r was mar weinig geld voor beschikbaer, dus voor de schôônmaek was eigelijk haest gêên geld mêêr over. 'n Vrouwe zei toe tegen de directrice die d'r over gieng: 'Vraeg de vrouweverenigiengen van Dirksland 's'. Die directrice, die van de overkant kwam, hao d'r niejt veel vertrouwen in, mar ze dee 't toch. 't Resultaot? 80 vrouwen meldende d'r eige an om op verscheije aevens te komme schôônmaekene! Voor 't ziejkenjuus hao je dat ommers over! Over saemhôrigheid 'esproke!
Anêêns schiejt m'n noe wat te binnen: m'n êêrste kennismaekieng mit 't ziejkenhuus. 't Mot in 1957 of 1958 'eweest hè. We moste as kinders naer de schoolarts. Dat was wat nieuws. In 't kaemertje van mêêster Spuybroek most je je eige toet op je ongerbroek nae helemaele uutklêê. As twèlfjaerigen schaemende ik m'n eige vrêselijk voor die grôôte vent. Oak moewder was d'r bie: hêêl genant allemaele! D'r was oak 'n leestest, in toe bleek da 'k niejt hêêlemaele goewd kon kieke. Mit moewder dus óp naer de oagarts in 't ziejkenhuus. Ofspraeken maeke bestieng toe nog niejt, dus gieng je geweun mit d'n bus al vroeg naer Dirksland op d'n dag dat 'n d'r zou zitte. Wanneer, dat wist je van je eige dokter, die oak 'n briejf meegaf.
't Was al hêêl druk in de 'wachtkaemer', de halle van 't ziejkenhuus. D'r waere nog mêêr kinders uut m'n klasse. Je most 'n nummertje trekke. Over 'n paer uren zouwe wiele pas an de beurte weze. In de tussentied gienge m'n nog naer de Straetdiek, toe nog 'n bedrievig wienkelcentrum. Moewder kocht dêêr bolussen of eierkoeken, dat wee 'k niejt mêêr. Net voor de middeg waere m'n an de beurte. De oagarts zei dat 't wel meeviel, allêêne vong m'n oagen wel èrg kleine, mar dat gaf niks, zei 'n. Dêêrna wier d'r 'n bril aan'emete, om goewd vaorde te kunne kiekene.
Naer Jan Taenis mit 't recept. D'r gieng 'n waereld voor m'n ope toe 'k m'n nieuwen bril op m'n neuze zettende: anêêns kon ik uut de vaorte de ciefers op de klokke zieje in de getallen in letters op de kalender leze! In de vuuf grote ciefersommen die de mêêster 's weundagsmiddegs altied op 't bord schreef, as de meisjes nuttige handwêrken hao, kwamme noe al gaauw op nul uut. Dêêrnae mocht je voor je eige gôô leze. Dat hao 'k al maenden niejt mêêr mee'emaekt, want ze kwamme vanwege m'n gebrekkege zicht nôôit op nul uut.
Om op de foto vromme te kommene: Tegenwoordig is 't hêêl moewlijk om an vriewilligers te kommene, mar bekiekt 't leven voortan mar wêêr 's mit 'n saemhôrigen blik, zôôas die vrouwen in dat schoonmaekballet.
Pau Heerschap
Reacties: dialect@hetnet.nl