Lichaemeleke oefenieng
Ielke kêêr wêêr 'n verrassieng: wat voor foto zal 't noe wêêr weze? Aok voor mien, op de keuze hè ik naeweleks invloewd. Dichte dienk 'k dan as 'n binnekomt: wat mot ik hier noe mit? Mar azzie dan beter kiekt in gôôt naedienke, dan komme d'r alderlei beelden. Mit 'n moelek woord noem ie dat associëre. 't Eêrste wêêr ik an docht was: lichaemeleke oefenieng...
Op de lêêgere schoole hè 'k vroeger mar éên kêêr gym 'ehaod. 'k Zat in de derde klasse bie mêêster Kleyn, 't Was net nae 't speelkwartier. We hao de leien al mit veel gekletter tevoorschien ehaeld, dat de mêêster zei: "Ruim maar weer op, jullie krijgen gymnastiek." Dat vak hao m'n nog nôôit ehaod. Deur de klasse gieng d'r 'n vlaege van opwindieng, mar niejt te èrg, want aors gieng 't niejt deur. In ganzepas gienge m'n deur 't homige 't pomphok, want waeterleiding was 't 'r toe nog niej, in even laeter stienge m'n in 'n rije in 't ruuge gors, tussen de vuulten, achter de schoole. 't Voelende allemaele wat vreemd: je was op schoole in aok wêêr niejt.
In de grond waere twêê haogspriengpaelen esleege. Ze waere van mêêster De Lêêuw. Hie hao ze emaekt van twee bezemstelen, die 't 'n blaeuw 'evèrfd hao. Over spiekerties ko j' 'n touwe steeds haoger lègge. De mêêster hao z'n hoewd stief op z'n hôôd edrukt in om z'n nikke 'n sjaol edae. Want hoewel de zunne scheen, stieng d'r toch nog 'n ievallege wind. As d'n volgenden sprienge most, gaf 'n stijfies 'n knikkie mit z'n hoewd. A 'j 't touwe d'r of espronge hao, mos ie an de kant gôô stôô. Toe 't op de haogste spiekertjes lag, most in zou 'k 't haele. Ik hôôrende bie de paer die 't r niejt ofspronge.
't Twêêde beeld dat boven kwam drieve, was uut militaire diejnst. Ik diejnende bie de infanterie in wier op'eleid toet gevechtsoldaot: schiejte, bajonetvechte, moletovcocktails maeke in die brandend op 'n ouwe tenk gôôie, in niejt te vergetene: ongewaepend gevecht. Laeter op schoole kon ik dêêr nog grepen van demonstere mit stoere jonges uut Havo-4. Hoe vast dat ze m'n oak bie m'n polsen grepe, geweun even kieke wêêr ze d'r duumen hieuwe, in dan mit 'n krachtige zwaoi altied los komme. Of d'r nèrm op d'r rik draoie, zôôdat ze piejpend mit je meeliejpe.
Ik wier in Dienst zelfs zôô fanatiek, da 'k nog 'etraind hè voor de militaire vaerdigheidsspelle: tiejn meter touwklimme, 'n veldlaopje van twêê kilometer mit bepakkieng binnen tiejn menuten, 'n veldloap van zes kilometer binnen 'n half ure, honderd meter hardlaope mit iemend in de brandweergreep op je nikke. Mar 'n handgranaat vêêrtig meter weigsliengere lukkende nôôit, altied net negenendertig meter zoevel. De spelle hè 'k dus niejt 'ehaeld.
Over touwtrekke hôôr ie tegenwoordig eigelek niks mêêr. 'n Antal jaeren 'elee was dat wel aors. Toe waere d'r hêêle toernôôien in ko j' nog strieje om 'n bokaal. Net as mit voewbal hao 'k dêêr eigelek niks mit. 'Och, ieder z'n meug', zeie ze vroeger al.
Reacties : dialect@hetnet.nl