Afbeelding
Foto:

Meziek en bewegieng

As ik dan wêêr zôô'n foto van de redactie kriege, dienk ik soms: wat mot ik dêêr noe toch mit, mit minirettes uut Ouwe-Tonge?

Noe is een groep minirettes of majorettes op z'n eige eigelek hêêlemaele niks. Ze bestôô allêêne bie de gratie van ritmische, sierleke bewegiengen, in dan liejfst allemaele tegelieke. In dat kan allêêne mar deur 't ritme van trommels , in de klanken van meziek. Tegenwoordig zieje dat niejt mêêr: drumbends deur de straeten marchere, in al hêlemaele gêên peleton mini- of majorettes. Aore interesses tegenwoordig?

In dat briengt m'n op de muziek. In dialect noemende je 'n muziekkorps oak zôô: de meziek. As kind al vong ik 't prachtig as in Ouddurp de meziek oefende in de ouwe Staese (openbaere) schoole an 't begin van de Durpswegt. Uren lange kon ik dan bie 't hek gôô stôô luustere. Dat hao 'k oak as 't kinderkoor repeterende in ik ze twêêstemmig hôôrende zienge. Oh, hoe graeg zou ik meespele of meezienge, mar 't mocht niejt. Moewder zei altied: 'Niks nôôdig, je kan je centen beter bestee.'

Bie de buren hao ze 'n trapurgel in dêêr mocht ik wel 's op spele. Boven de toetsen lag 'n stroakie mit letters in ciefers. Je kon in 'n boek kieke welke toetsen je dan in most drukke. Ik kon al gaauw mit 'n paer viengers psalmen spele. Het hoevende allemaele niejt zôô vlug, want psalmen moste op hêle neuten. Hoe môôi klonk 't allemaele, vooral toe 'k 't mit vier viengers kon! Op 'n gegeve moment kon vaoder oak zôôn urgel goewkoap op de kop de kop tikke, in noe hao m'n d'r zelf êên. Wat 'n fêêst! D'r zatte oak boekies bie mit waereldse versjes. Die kon ik al gaauw ritmies spele.

Op 'n gegeve mement kwam d'r op schoole 'n nieuwe mêêster, in die hao 'n blokfluite. Dat vong ik hêlemaele 't einde. Zôô'n dienk most ik aok hè. Op m'n verjaerdag kreeg ik d'r êên. 'n Reiziger (vertegenwoordiger) uut Menheersen hao 'n mee'ebrocht. (Vaoder hao in diejn tied 'n soort kruujeniershandeltie.) Ik hè 't m'n eige 't 'elêêrd deur te expirementerene. De meledieën schreef ik dan op mit ciefers, d'n lêêgsten geweun 'n 1, in zôô vaorder, zonger kruusen in mollen, dat was te moewlek. De hoage C klonk altied onzuuver. Pas veel laeter kwam ik d'rachter da j' dan oak je duum op 't gae'ie most houwe. Op schoole mocht ik van de mêêster wel 's voor de klasse spele. Toe krege aok aore kinders d'r zin in. Die krege dan soms aok 'n blokfluite en ik gieng die dan 'lesgeve'.

In 't hoewnderkot, in'ericht voor pensiongasten, bie êên van m'n kammerao'ies dee m'n saeme oefene, mit z'n drieën of vieren. Voor êén van m'n 'lêêrliengen' heit 't nog 'eleid toet 'n professionêle carrière in de muziek: tamboermaître bie de Mariniers. Voor de rest heit 't niejt veel op'eleverd, oak voor mien niejt. Op fêesten dee je vroeger altied 'hosse' op de meziek, 'n soort ritmische polonaise in de brêêdte. Noe zie je dat nôôit mêêr. Mar deur meziek raek ik nog wel altied innerlek bewoge.

Voor reacties: dialect@hetnet.nl