Fietse
Over 'n paer weken zou 'k verjaere in dan ik zou ik zevene weze, 't Was 1952. Vaoder hao m'n min of mêêr beloofd dat 'k 'n fiets zou kriege. Ik draomende op 'n nacht, dat ik op 'n môôi rôôd blienkend jongesfietsie ree, mit 'n nikkele stuur. Zôô'n fietse dat aok Keesie hao, al was dat blaew. In rieje da 'k al kon! 't Gieng allemaele zôômar uut z'n eige. Ik bellende dat 'n lust was. Toe ree 'k d'n hil wêêr op in trappende of ik 't al jaeren dee mit kracht op de achteruuttraprem. Net voor de welle stieng ik stille. Toe schrok ik wakker in 't was donker om m'n heene. Want draomen binne bedrog.
D'n dag brak an, ik was al hêêl vroeg wakker.'k Hao slecht eslaepe, zôôas ie dat ook hao as ie op reize most. Mar noe was 't m'n verjaerdag. In toe 'k d'r uut was, zeit vaoder mit iejtewat geheimzinnige klank in z'n stemme: "Noe mo j' s gaauw even in schuure komme kieke!" Dêêr stieng 'n dan: 'n meisjesfiets, door vaoder eigenhandig op'eknapt, in de zwarte lak ezet, zelfs 't stuur was zwart. Al was 't dan wel gêên draomfiets, toch was 'k d'r blieje mit.
't Gieng niejt as in d'n draom, D'r most nog hêêl wat 'eoefend woore in 't liej'ie (laantje) van de Bokkies. De fiets bleek aok nog 'n deurtrapper te wezene, in dat was extra moewlek." "Hei 't harte niejt da j' de wegt uutgôôt, want dat is veels te gevaerlek!" zei moewder.
Toch hè 'k dat wel edae, hêêlemaele nae de meule, in over de Meulblok wêêr vromme. Dêêr hao 'k zôô'n vaert ontwikkeld, dat 't in d'n bocht naer de Poeperlieje mis gieng. Tegen 't houte schot van de schuure van de meisjes van de Padden bin 'k estraopt, M'n stuur verboge in 't vel van van m'n blôôte knieje.'n Ouwere buurjongen die bie m'n estopt was, is mêê'egôô om 't verhael thuus te helpe doewene. In moewder mar raeze.
Veel laeter hè nog 's 'n soort reesfiets, mit zeve versnelliengs an'eschaft, toe 'k op de Prins Maurits in Menheersen wèrkende. In de zeumere zou 'k dan op de fiets nae schoole gôô. (teminsten as ik laete most beginne, op 't derde of vierde uure). Mar twêê kêêr hè 'k 't edae, toe was 't verbie. Ik kwam in 't zwêêt op schoole an, in 's middegs de wind wêêr tegen.
In noe hè 'k 'n e-bike, mar dat is aok niejt alles. In 't begin was ik hêêl fanatiek. Toetdat in Goerêê de batterieje leeg was in ik 't hêêle ende nae huus m'n eige rot most trappe.
Op de foto zieje m'n burgemêêster Van Velzen rieje over 'n nieuw fietspad, zeker 'n initiatief van wethouwer Lau Visser. Ik maeke d'r soms nog gebruuk van, mar wel altied mit 'n goewd gelaeje batterieje. Opvallend is de witte was. Ouddurpse vrouwen binne ommers altied schôône!