De tranen rollen over mijn wangen….
Elke bevalling is bijzonder. De emoties, ontlading, blijdschap en verwondering die we zien bij kersverse ouders bezorgt mij nog regelmatig kippenvel. Extra bijzonder is het als een vriendin of familielid mij vraagt als verloskundige. Wat een eer, wat een vertrouwen en ook wat een verantwoordelijkheid. Zo ben ik al bij diverse geboortes van vriendinnen aanwezig geweest.
Nu verwachten mijn broer en zijn vrouw hun tweede kindje en ben ik toch wel wat gespannen. Het eerste kindje werd via een keizersnede geboren en nu hopen we op een normale bevalling. Tijdens de zwangerschap beleef ik bijzondere momenten met hen. Leuk om te merken dat wanneer het kindje wat rustiger is en ik naar het hartje ga luisteren en mijn handen op de buik van mijn schoonzus leg het kindje druk begint te bewegen.
Na lang wachten is het eindelijk zover. De bevalling begint en ik haast me naar het ziekenhuis. De weeën zijn volop aanwezig en ik ben blij om te zien dat ze de weeën goed kan opvangen, staand naast het bed. Het gaat snel, eigenlijk te snel om tussendoor bij te komen. We gaan naar de verkoeverkamer voor een ruggenprik, maar niet veel later zijn we zonder pijnstilling weer terug op de kraamsuite. Mijn schoonzus heeft persdrang. Tijdens het persen kunnen we aan de harttonen van de kleine horen dat het ook voor haar erg snel gaat. De gynaecoloog komt erbij en terwijl mijn schoonzus uit alle kracht perst, helpt hij mee met de vacuümpomp. En daar is ze dan!
Een huilend, gezond meisje met een bos donker haar. Mijn prachtige nichtje. De tranen rollen over mijn wangen… Wat ben ik megatrots op mijn broer, maar bovenal op mijn schoonzus!