Stiekem naar de supermarkt
Jullie kennen allemaal James Bond wel, alias 007, de Engelse geheim agent die door middel van onder andere technische foefjes allerlei gevaarlijke schurken uitschakelt. Die slimme, levensreddende, technische foefjes bedacht hij niet zelf. Zijn kwartiermeester, genaamd Q, voorzag hem van deze technische hoogstandjes. Sinds wij een mobiel hebben die tegenwoordig zo'n beetje alles kan, hebben wij Q niet meer nodig. Zo zijn er al verschillende apps gemaakt waarmee je mensen uit je nabije omgeving kan volgen. Je zoon, je dochter, je vrouw, je man, noem maar op. Ik vind dit behoorlijk overdreven. Als het goed is bestaat er tussen man en vrouw vertrouwen. Zo'n app getuigt niet van vertrouwen, maar wantrouwen. En als ouders snap ik best dat je wil weten waar je kinderen uithangen, maar op den duur houdt dat ook op. Dan hechten ze waarde aan privacy en willen ze niet meer dat hun ouders telkens controleren waar ze zijn. Hoe zou het voor mij zijn? Laat ik zeggen dat je als student de grenzen soms opzoekt. Terwijl ik door mijn hospita prima verzorgd wordt, verlang ik weleens naar een extra extraatje. Af en toe ga ik naar de supermarkt om wat lekkers te halen. Stel dat mijn ouders zo'n volg-app in handen krijgen… Ik ga nietsvermoedend naar de supermarkt. 's Avonds bel ik met ze, praat over van alles, maar de supermarkt laat ik achterwege. Dat houd ik mooi voor mezelf, denk ik dan. Maar dan plotseling krijgt het gesprek een onverwachte wending: 'Ik zag via de app dat je in de supermarkt geweest bent, kwam je iets tekort?' Praat je daar maar eens uit…
COLUMN ERIK BRUGGEMAN