Afbeelding

Zitha Barendrecht: “We ervaren ook in de tweede golf veel steun”

Algemeen 675 keer gelezen

SOMMELSDIJK - Overweldigend. Zo omschrijft Zitha Barendrecht (30) de steun die het zorgpersoneel op Goeree-Overflakkee ontving tijdens de eerste coronagolf. Barendrecht is eerste verantwoordelijk verzorgende van de speciale corona-afdeling in Nieuw Rijsenburgh. “Nu, tijdens de tweede golf, krijgen we nog steeds steun, maar gaat het geleidelijker. Het is meer te behappen.”

Door Gert Klok

De inwoonster van Hellevoetsluis werkt sinds 2017 in Nieuw Rijsenburgh. “Ik was eerst gedetacheerd als verzorgende op de observatieafdeling. Daar keken we of mensen opgenomen moesten worden of dat ze thuis konden blijven wonen, en welke zorg ze dan nodig zouden hebben.” Dat werk is sinds de uitbraak van Covid-19 voorlopig verleden tijd. De observatie-unit werd omgebouwd tot corona-afdeling tijdens de eerste golf, toen Nieuw Rijsenburgh zo zwaar werd geraakt door het virus. “We vingen tijdens de eerste golf en ook nu coronapatiënten op vanuit het ziekenhuis en Nieuw Rijsenburgh. Enerzijds om de druk op de verpleegafdelingen in het ziekenhuis in Dirksland te verminderen, maar ook om verspreiding in het verzorgingshuis zelf tegen te gaan.”

In vergelijking met de eerste golf is er nu vooral veel meer kennis over hoe om te gaan met het virus, aldus Barendrecht. “We hebben heel veel geleerd van die eerste golf, wat wel en wat niet werkt om besmettingen te voorkomen. We hebben meer handvatten en daardoor ook meer controle, omdat we meer weten.” Er heerst volgens Barendrecht nu vooral rust op de afdeling. “Dat was zeker tijdens het begin van de uitbraak in maart wel anders. Ik zal die zondag dat de eerste besmetting werd vastgesteld nooit vergeten. Natuurlijk waren we bang voor dat onbekende virus, maar we hebben ook meteen de juiste dingen gedaan.”

Veelzeggend is dat niemand van het speciale team van verzorgenden op de corona-afdeling tot nu toe besmet raakte met het virus. “Weet je wat het meest spannende moment was de afgelopen tijd? Het moment dat we ‘schoon’ waren. Toen mochten we weer zonder beschermingsmiddelen aan het werk en voelden we ons eigenlijk minder veilig dan daarvoor”, vertelt de Hellevoetse verzorgende. “Het klinkt misschien gek, maar ik voel me nu minder veilig in de supermarkt dan op onze corona-afdeling. Als ik zie hoe makkelijk mensen er nu mee omgaan, doet dat me verdriet. Veel mensen beseffen nog altijd niet hoe ziek je kunt worden van corona.”

Acties

De steun voor het zorgpersoneel was tijdens de eerste golf gigantisch. Applaus, T-shirts aan de loopbrug bij het ziekenhuis, bedrijven die toch ruimte vonden om steun te bieden terwijl ze het zelf al moeilijk hadden, om van alle particuliere acties voor tekeningen en lekkers nog maar te zwijgen. Inmiddels is het applaus verstomd en zijn er nog nauwelijks acties. Barendrecht vindt dat laatste overigens niet heel erg. “Het was geweldig, maar ook overweldigend wat er allemaal werd gedaan. We wisten eigenlijk niet zo goed wat we ermee aan moesten. We ervaren nu zeker ook steun, maar het gaat wat geleidelijker. Het is nu behapbaar. Wat ik wel jammer vind is dat we er in Nederland een crisis voor nodig hadden om het werk van de zorg te leren waarderen.”

De verzorgende is blij dat cliënten nu weer bezoek mogen ontvangen, ook op de corona-afdeling. “Eén keer per dag een uur lijkt weinig, maar is voor hen het hoogtepunt van de dag.” De bezoekers zijn overigens zeer goed ingepakt. “Ze dragen precies dezelfde beschermende hulpmiddelen als wij.”

Wat ook mooi is om te zien, is hoe alle verschillende disciplines samenwerken. “Naast ons verzorgende werk zijn er ook de visites van de arts en de fysiotherapeut die op oproep langskomt, omdat de mobiliteit van patiënten vaak verslechtert door corona.” Ook de geestelijk verzorger is er regelmatig en een psycholoog is nooit ver weg. “Naast de fysieke klachten mag je ook de mentale gevolgen van corona niet onderschatten”, weet Barendrecht. “Tijdens de eerste golf ging alles volledig op slot. Dat heeft veel impact gehad op de bewoners. Ook bij mensen met dementie zagen we gedragsverandering omdat er niemand meer op bezoek kwam. Mensen stierven aan het virus, maar ook van eenzaamheid. Dat was verschrikkelijk om te zien.”

Volhouden

Ze geeft enkele schrijnende voorbeelden. “Dan help je een mevrouw haar dochter te bellen in de wetenschap dat het misschien wel de laatste keer is dat ze elkaar spreken.” Of van een vrouw die opknapte, maar haar zoon verloor aan corona. Een andere vrouw die de uitvaartdienst van haar man op een tablet moest volgen, omdat zij het virus wel overleefde maar hij niet. Barendrecht: “Het maakt ons werk gewoon heel zwaar. De psychische hulp is beschikbaar voor cliënten, maar ook voor de familie en het personeel.” Toch wil ze niet blijven hangen in het negatieve. “Voor velen zal Nieuw Rijsenburgh de plek zijn waar 23 mensen overleden aan corona. Maar er zijn veel meer mensen hersteld van het virus. Dat zorgt er mede voor dat we het kunnen volhouden.”

Elders in het land duiken regelmatig berichten op van agressie tegen het zorgpersoneel. Barendrecht heeft er gelukkig nog niet mee te maken gehad. “Dat gebeurt vooral in de stadsziekenhuizen. De mensen hier zijn vooral heel dankbaar voor wat we doen. Ik krijg nog regelmatig een bericht waarin mensen dit ook uitspreken. Dat is altijd fijn om te horen. Ook kunnen we mensen hier gewoon aanspreken als ze bijvoorbeeld hun mondkapje niet op hebben. Ze zijn het meestal even vergeten.”

Steun de zorg

Tijdens de eerste coronagolf was de samenhorigheid in de samenleving groot en werden onze zorgverleners als helden behandeld. Dat is in deze tweede golf helaas anders, terwijl zij zich ook nu iedere dag inzetten voor onze zieken, ouderen en kwetsbaren met het risico zelf ziek te worden. Eilanden-Nieuws en onderstaande bedrijven en instellingen willen graag een tegengeluid laten horen en de zorgverleners een hart onder de riem steken door hun verhaal te blijven vertellen.

Afbeelding

Uit de krant