Gert Verweij neemt afscheid van Eilanden-Nieuws

SOMMELSDIJK - Voor blad- salesmanager Gert Verweij van Eilanden-Nieuws is dit een bijzondere week. Morgen (donderdag) zal hij nog aanwezig zijn op het kantoor van deze krant, dan begeleidt hij de laatste abonnee-editie. Hij, zijn collega’s en zijn vele zakelijke contacten hadden wellicht een grootser afscheid gewild, maar vanwege de coronamaatregelen wordt hier op sobere wijze bij stilgestaan. We kijken met hem terug op zijn carrière in de ‘sales’ die vijfenveertig jaar geleden begon en nu met zijn pensionering in zicht voor een deel eindigt.

Door Adri van der Laan

Het commercieel bezig zijn heeft een groot deel van het leven van Gert Verweij beheerst. “Toch was het niet zo dat ik als jongen al direct zin had om een baan in de verkoop te gaan zoeken”, herinnert Gert zich. Zijn ouders hadden een kruidenierszaak annex drogisterij in Nieuwe-Tonge en natuurlijk moest hij al vroeg hand- en spandiensten in die winkel verlenen. Zijn grootouders hadden ook al die kruidenierswinkel. “Mijn opa had eveneens een commerciële aanleg. Naast kruidenier handelde hij in vastgoed en was daarnaast ook nog timmerman en reed taxi. De handelsgeest zat wel in de familie. Maar het werken in de winkel trok mij niet zo ik was nogal sportief aangelegd. Als de auto van Verkade kwam, moesten altijd de koekjes en zo worden afgewogen. Dat was een heel karwei en ik probeerde zo vlug mogelijk op het voetbalveld te komen”. Graag was Gert sportleraar geworden, ook een baan bij de politie zag hij wel zitten, maar uiteindelijk kwam hij toch terecht op de Middelbare Detailhandelsschool in Middelburg. “Mijn ouders hebben nooit aangedrongen om de winkel over te nemen en daar had ik niet zoveel zin in ook want het was hard werken, weinig vrije tijd en sociale contacten schoten er nogal eens bij in. De winkel werd om gezondheidsredenen later eerst verhuurd en toen verkocht aan de familie Bijl, deze verkocht later de zelfbedieningszaak aan Jaap Mackloet.

Verweij voltooide met succes de Middelbare Detailhandelsschool en hij kon gaan solliciteren. Ook dat werd een succes en hij werd in 1975 aangenomen als vertegenwoordiger bij het Deense farmaceutische bedrijf Alfred Benzon. Dit bedrijf was onder meer gespecialiseerd in de fabricage van suikervrije producten (Ben Bits, Benti en Bentasil) en Natusan babyverzorgingsproducten. Gert kreeg een rayon (Hoeksche Waard, Voorne-Putten en Groot Rotterdam) toegewezen waarin hij moest proberen om aanvankelijk twee smaken suikervrije kauwgum van het merk Ben Bits te slijten bij detailhandelszaken en snackbars “Ik werd gelijk in het diepe gegooid. Overal waar maar een doosje snoep op de toonbank stond, stapte je binnen en lag een verkoopkans. Het was echt pionieren. Toen ik vertrok in 1983 hadden we een marktaandeel van 30% in de kauwgummarkt en stonden er in mijn rayon en in heel Nederland duizenden standaards met een range suikervrije producten. Je job bestond uit verkoop en daarna montage en inrichting in één bezoek. Ik weet nog dat de target was 10 gevulde standaards per dag en veel promotiemateriaal zoals stickers opplakken. Natusan werd aanvankelijk alleen bij drogisten verkocht, later werd het vrijgegeven voor de supermarkten”.

Goede leerschool

Het verkoopkantoor van dit bedrijf stond in Leusden “dus ik zag de collega’s alleen maar tijdens verkoopvergaderingen. Je werkte dus veelal alleen, maar het was een heel goede leerschool vanwege de vele verkooptrainingen”. Na ongeveer acht jaar bij dat bedrijf gewerkt te hebben solliciteerde hij naar advertentieacquisiteur bij uitgeverij Audet de voorloper van de VNU en later Wegener. ‘’Het was een vacature van drie dagen maar ik verkocht me voor een hele week. We waren pas getrouwd dus moest er brood op de plank komen”.

Gert Verweij kwam terecht bij Uitgeversmaatschappij De Stem in Breda. De Zeebra-weekbladen en later Zuidwest-weekkranten waren een onderdeel van dit concern en hieronder viel ook het voormalige weekblad Ons Eiland. Hoewel hij in Sommelsdijk woonde kreeg hij het rayon Schouwen toegewezen. Hier deed hij heel veel kennis en ervaring met klanten van beide eilanden op. “Op Schouwen had mijn voorganger al enige jaren gezaaid, maar er lag nog veel marktpotentie. De concurrentie met de Zierikzeesche Nieuwsbode was heftig. Mijn kracht was het in de markt zetten van heel veel speciale themapagina’s”. Hij heeft goede herinneringen aan het team van Ons Eiland en herinnert zich nog de goede leerschool van collega Jaap Maliepaard. Hij was toentertijd, zoals dat heette, inspecteur. Later verkoopleider. De basis was het kantoor aan de Oostdijk in Sommelsdijk, de krant werd hier voorbereid, samen met de administratie, verkoop en redactie. Het was allemaal nog papierwerk, een koerier bracht de kopij eind van de dinsdagmiddag naar Breda waar de fysieke opmaak plaatsvond. Later werd hij bladmanager en verkoopleider van deze krant op Goeree-Overflakkee. Door de fusie van Brabants Nieuwsblad en De Stem kwam er een bataljon Brabantse collega’s in Middelharnis werken. De transitie van centralisatie (opmaak en prepress in Breda) naar decentralisatie (opmaak op locatie) moest geïmplementeerd worden. Van Mac naar PC (bezuiniging) betekende een aderlating en regelmatig witte plekken in de krant. “We zaten in die beginfase vaak tot in de nacht op kantoor om de krant optimaal dicht te krijgen. Een hele uitdaging als team en leidinggevende, maar ik zei altijd ‘wat er ook gebeurt, de krant komt altijd uit’”.

De Klaroen

Op een gegeven moment belde Kees Verloop met de vraag of Gert niet bij hem kopen werken. Hij was eigenaar van Uitgeverij De Klaroen in Alblasserdam, uitgever van de huis-aan-huiskrant De Klaroen. Verweij reageerde positief op het verzoek en zo kwam hij in 2002 aan het werk in de regio rondom Alblasserdam. Hij werd als directeur eindverantwoordelijke in bladmanagement en sales. Bij dit bedrijf heeft hij zes jaar gewerkt maar hij moest hiervoor wel dagelijks de reis van Sommelsdijk naar Alblasserdam maken. Bij de Klaroen heeft hij met veel plezier gewerkt, “maar het was wel een meer explosievere tijd dan hier op het eiland. Er was daar een harde concurrentie. Maar ik heb daar en in de jaren daar voor veel geleerd hoe thema-pagina’s en thema-uitgaven te maken. En dat heb ik later bij Eilanden-Nieuws ook opgepakt”.

In 2007 kwam Gert Verweij terecht bij Eilanden-Nieuws. De toenmalige directeur van deze krant, Henk Koppelaar vroeg hem of hij zin had om bij het Eilanden-Nieuws te komen werken. Zodoende kwam hij dus dicht bij huis te werken. Gert werd bladmanager/salesman bij de krant in een periode waarin het blad wel een oppepper kon gebruiken.

Bij Eilanden-Nieuws had men al een jaar eerder ervoor gekozen om over te stappen van een twee keer per week verschijnende abonneekrant naar een huis-aan-huis uitgave op dinsdag en een abonnee-editie op vrijdag. Maar het product moest nog goed ‘in de markt’ gezet worden en daar was Gert de aangewezen persoon voor. Vanuit zijn Ons Eiland-tijd kende hij nog veel adverteerders en de sfeer onder ‘ondernemend’ Goeree-Overflakkee. Daar heeft hij veel voordeel aan gehad. Daarnaast benadrukt hij dat hij in het begin wel wat hulp heeft gehad van Jan van Dijk. Deze Honda-dealer was commissaris van Eilanden-Nieuws en aan hem heeft hij het eerste halfjaar een prima klankbord gehad. “Dit was wel nodig want vooral in het begin was er veel concurrentie voor Eilanden-Nieuws en dat was niet zo zeer Ons Eiland, want er was wel plaats voor twee kranten van verschillende identiteit, maar dit gold meer de ‘prijsvechters’, zoals toentertijd De Vazze en De Plekke”.

Speciale uitgaven

Bij Eilanden-Nieuws introduceerde Gert in samenspraak en uitvoering met het team speciale themapagina’s, bijlages en magazines. De eerste uitgave was de Onderwijskrant waarin scholen zich in januari presenteren aan aspirant-leerlingen voor het nieuwe schooljaar. Deze uitgaven zijn nog steeds succesvol, evenals de 55+krant (nu Vitaal) en uitgaven rondom De Omloop, Kijk bij de Boer, CuraMare en tal van andere projecten. Hij heeft in die jaren heel wat deuren ingetrapt. “In Ouddorp noemde een klant me de terriër, ik gaf niet snel op!” In de loop der jaren heeft hij ook talrijke stagiaires mogen begeleiden. Dit waren best intensieve trajecten, “maar de jonge garde gaf mij veel energie en werkplezier en je bent daarbij nooit te oud om te leren!” Daarnaast is Eilanden-Nieuws onder leiding van Gert Verweij ook altijd nauw betrokken geweest bij de jaarlijkse Visionbeurs in Ouddorp. “Een gezellig evenement waar we veel van onze lezers en adverteerders ontmoeten, jammer dat het dit jaar niet door kan gaan!”

Gert Verweij kan desgevraagd tevreden terugkijken op zijn dertienjarige periode bij Eilanden-Nieuws. “Teamwork staat hoog in mijn vaandel maar persoonlijke verkoop geeft ook vaak de nodige uitdagingen. In de afgelopen jaren hebben we een fijn team opgebouwd bij Eilanden-Nieuws en daar ben ik echt blij om”. Er heerst een fijne sfeer onder elkaar, op zijn tijd een geintje maar er wordt hard gewerkt. Ik riep vaak: kom op mensen, hand aan de ploeg”. Verder wijst hij erop dat Eilanden-Nieuws altijd een transparant prijsbeleid heeft gevoerd. “We hebben nooit gestunt maar altijd geprobeerd een product te leveren dat vergezeld werd van professionele redactionele content”. We zijn nog steeds een gezonde uitgever, en dat is iets om dankbaar voor te zijn in deze tijd”.

Om verder uit te groeien is voor Eilanden-Nieuws altijd lastig geweest. Graag had hij nog gezien dat de krant activiteiten had ontplooid richting Schouwen-Duiveland of een andere naburige regio maar daar is het niet van gekomen. Ook blijkt dat identiteit van Eilanden-Nieuws volgens Gert, ook nogal eens grenzen opwerpt. “Vooral met verkoop van advertenties voor de recreatieve sector en in de horeca hebben we daar mee te maken. “Ik onderschrijf onze christelijke achtergrond en weet dan ook waar onze grenzen liggen”. Verder geeft hij – als sportman - aan dat Eilanden-Nieuws misschien wel wat meer actief aan sportverslaggeving zou kunnen doen, “maar daar is het nog niet van gekomen”.

Toekomst

Als we Gert vragen of er nog toekomst is voor print, dan reageert hij toch positief. “Twintig jaar geleden heb ik bij een bijeenkomst van de NNP een spreker horen zeggen dat met de komst van de social media zoals twitter (toen nog in Amerika) naar Nederland, het binnen tien jaar gedaan zou zijn met de papieren krant. Maar de krant bestaat nog – bij ons nog twee keer in de week in de bus - en ik zie langzamerhand weer meer interesse komen voor de traditionele krant. Hoe we online meer kunnen toevoegen daar hebben we al regelmatig over nagedacht, maar er ontbreekt nog steeds een goed concept en verdienmodel. Voor de verkoop wil ik meegeven: zet je antenne in het gebied zo hoog mogelijk in de haarvaten van de samenleving en blijf scherp. Mijn advies voor de directie: investeer meer in online, maak een middellange termijn toekomstvisie. Uiteraard zonder print uit het oog te verliezen”.

Opvolger

De lege plaats van Gert Verweij was heel vlug opgevuld. Zijn opvolger is André de Borst uit Nieuwe-Tonge. Hij begint bij Eilanden-Nieuws met ingang van 1 november. “Dit is wel bijzonder want André was mijn opvolger bij De Klaroen toen ik naar Eilanden-Nieuws vertrok en nu is hij mijn opvolger hier. Ik heb alle vertrouwen in het verkoopteam. Samen met Harold Sturm en Marie Sophie Grootenboer gaat deze ervaren accountmanager de verkoopkar trekken. “De afgelopen weken heb ik André nog net een aantal dagen kunnen inwerken. Doordat hij komt en ik wegga per 1 november was dit maar heel selectief”.

Afscheid

Officieel is Verweij nog tot 3 februari 2021 in dienst bij Eilanden-Nieuws maar vanwege een overschot van vrije dagen kan hij deze week zijn carrière bij de krant al afronden. In de afgelopen jaren heeft hij met verschillende klanten een goede en persoonlijke band opgebouwd en na zijn vertrek zal hij deze contacten zeker gaan missen. Graag had hij alle adverteerders nog eens opgezocht, maar zijn vertrek valt midden in de coronatijd waardoor er helaas niet zoveel aandacht gegeven kan worden aan zijn afscheid. Wellicht dat er in een later stadium nog een gelegenheid komt”. Ook het afscheid van de collega’s “waarmee ik een fijne tijd heb gehad”, moet helaas sober geschieden. “Ook de afgelopen tijd waar er door ons veel thuis werd gewerkt, was niet zo plezierig. Besprekingen via telefoon, WhatsApp, Teams en Zoom vind ik niet geweldig. Ik krijg meer energie als we elkaar in de ogen kunnen kijken, maar helaas is dat niet zo”. Maar, relativeert hij, “er zijn momenteel ergere dingen aan de hand”.

Vervelen?

Gert Verweij zal zich niet gaan vervelen, zo verwacht hij. Hij is een fervent wielrenner, wandelt regelmatig en tuiniert graag. Misschien kan zijn oude hobby: vissen, weer worden geïntensiveerd. “En daarnaast liggen er thuis ook nog wat karweitjes te wachten”. Ook de mantelzorg voor zijn hoogbejaarde vader in Nieuw Rijsenburgh geeft invulling. Verder is hij nog ongeveer een dag per week advertentieverkoper voor de Waarheidsvriend. “De acquisitie hiervoor heb ik jaren geleden overgenomen van Eilanden-Nieuws en ik ben blij dat de directeur Ab van der Veer mij hiervoor in de gelegenheid heeft gesteld toen ik minder ben gaan werken. De komende tijd zal dit zeker voor een leuke invulling zorgen met vele landelijke klantcontacten in de hoek van christelijke stichtingen. Ik ben nog te ambitieus om achter de geraniums te gaan zitten en zie wel wat er verder op mijn pad komt. Gezondheid is daarbij, zeker nu, een groot goed”.

Ongetwijfeld zal hij de dagelijkse hectiek van het werken bij de krant gaan missen, maar hij kan toch met veel plezier op de afgelopen dertien jaar terugkijken, zo verzekert hij ons. “Het was een mooie tijd en ik ben dankbaar dat ik mijn commerciële gaven zoveel jaren mocht inzetten zodat er in samenhang met verkoop, redactie, opmaak, administratie, boekhouding, bezorging en directie lezenswaardige kranten in de bus vielen”. 

“Ik wil, helaas via deze ongebruikelijke weg, al mijn relaties hartelijk bedanken voor het vertrouwen en de fijne contacten al die jaren. Het thuisfront heeft vaak wel te weinig aandacht gekregen, Ella mijn vrouw en de kinderen “bedankt voor de ruimte die ik kreeg al die jaren. De magnetron moest helaas te vaak dienst doen, maar ik hoop dit goed te maken de komende tijd. Tenslotte, op de volgende spreuk viel mijn oog het afgelopen weekend: ”Accepteren wat is, loslaten wat was en geloof hebben in wat er zal worden. Het ga iedereen goed en wellicht tot ziens.”