Politievrijwilligers Arends & Van Eckeveld

Dit is deel 3 van de serie Zomergasten op Goeree-Overflakkee, waarin toeristen vertellen over hun ervaringen met het eiland. Volgende week deel 4.

OUDDORP – Terwijl de zon onbarmhartig heet aan de hemel brandt, wachten vrijwillige politieagenten Vincent Arends (43) en Jan van Eckeveld (58) op hun bezoeker aan het strand. Beide agenten maken onderdeel uit van een team vrijwilligers die, op initiatief van de gemeenten Schouwen-Duiveland en Goeree-Overflakkee, in de zomermaanden actief zijn langs de kust van Ouddorp tot aan Renesse. Het bevalt ze hier. “Er zijn veel vriendelijke mensen, en kinderen zwaaien als je langsrijdt in de politieauto.’’

Tekst en foto: Erwin Guijt

Op de achtergrond kraken twee portofoons, die van de meldkamer Zeeland en die van de meldkamer in Rotterdam. Van Eckeveld is al 34 jaar als vrijwilliger actief bij de politie in Midden-Nederland, bij de Utrechtse Heuvelrug. Arends is dertien jaar vrijwilliger bij de ploeg in Rotterdam-Noord. Hij werkt ook in het dagdagelijks leven bij de politie, om precies te zijn bij de afdeling die het wagenpark beheert. Waarom ze niet in vaste dienst bij de politie zijn gegaan? “Dit geeft je meer vrijheid om zelf te kiezen wanneer je werkt. Nu kun je aangeven wanneer je kunt, in vaste dienst krijg je een rooster waar je je aan te houden hebt.’’

Voor nu zijn ze allebei een week gestationeerd op het eiland. Hun vrouwen en kinderen zijn ook meegegaan. Arends, grinnikend: “Een paar kilometer verderop krijgen mijn twee kinderen surfles, dus die zijn wel even onder zeil.’’ De beide deelnemende gemeenten hebben voor onderdak gezorgd, iets wat volgens de agenten erg goed geregeld is. Van Eckeveld deed vorig jaar ook dienst op het eiland en plakte er nog een weekje vakantie achteraan. “Dat was een mooie week, en we konden nog in hetzelfde huisje blijven ook.’’

Verdriedubbelt

Hoe werkt de inzet van extra agenten precies? “Er wordt gewerkt in duo’s van vrijwilligers uit het hele land die zich daarvoor hebben ingeschreven. De bedoeling van hun inzet is het vergroten van de zichtbaarheid en de aanwezigheid van de politie op het eiland. De bevolking verdubbelt of verdriedubbelt in de zomermaanden, dus zijn er ook meer meldingen. Bovendien zijn sommige ‘vaste’ agenten van het eiland nu op vakantie. Wij springen dus in dat gat.’’ Iedere week komen er weer andere agenten vanuit alle hoeken van het land, die elkaar vooraf nog niet hoeven te kennen.

“De aanbieding heb ik thuis overlegd. Al voor de coronacrisis hadden mijn vrouw en ik al besloten om niet al te ver van huis te gaan. Dus dan is dit een mooie optie: naast het werken en de vergoeding die je ervoor krijgt, ben je ook een weekje weg met het gezin.’’ Hoewel je niet rijk zult worden van die vergoeding, vinden de mannen het toch mooi meegenomen. “Vrijwilliger bij de politie is echt onze hobby. De meeste hobby’s kosten geld, maar deze levert juist geld op’’, knipoogt Van Eckeveld. Z’n collega vult aan: “Al zouden we het ook doen zonder dat we er een vergoeding voor kregen hoor.’’

Anderhalve meter

Het eiland was niet onbekend voor ze. Arends: “Hiervoor werkte ik bij de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond, waar ook Goeree-Overflakkee onder valt. Zodoende kwam ik er regelmatig. Mijn vrouw en ik vinden het hier inmiddels zo mooi, dat we al naar huizen aan het kijken zijn om hier eventueel te komen wonen.’’ Van Eckeveld deed vorig jaar ook dienst op het eiland. Het was toen slecht weer. Er waren weinig meldingen en hij maakte van de nood een deugd: hij verkende het eiland. “Daar heb ik nu plezier van, want bij een melding weet ik hoe we moeten rijden.’’

Hij kijkt even naar buiten, waar een groepje vrienden net terugkomt van het strandbezoek. Letten ze in dit coronatijdperk eigenlijk ook op de anderhalve meter afstand? “Dat is niet onze opdracht. Kijk, als we het herhaaldelijk constateren denk ik wel dat we er mensen op aanspreken. Maar daarvoor zijn we hier niet, we zijn er om toezicht te houden. Tot op heden hebben we nog niemand aangesproken op het niet naleven van de afstandsmaatregel.’’ Hij maakt een breed gebaar naar het strand: “Zoals je ziet is er ook nog ruimte genoeg.’’

Bunkerroute

Hebben ze nog plannen voor deze week, naast de vier dagdiensten die ze draaien? Arends wil met zijn zoon nog de Bunkerroute wandelen. Verder houden de beide gezinnen zich gedeisd vanwege de warmte. Misschien volgend jaar nog een kans? Van Eckeveld, gelijk: “Ja hoor, ik schrijf me weer in.’’ Zijn collega kijkt wat gepijnigd. “Ik denk het eerlijk gezegd niet. Doordat we vier dagdiensten hebben, heb ik eigenlijk maar twee dagen voor m’n gezin. Dat vonden mijn vrouw en ik wat te weinig om het volgend jaar weer te doen. Maar het is niet dat ik het hier niet leuk vind hoor!’’