Afbeelding

Oude ambachten herleven bij het bijenkorf vlechten

Algemeen 674 keer gelezen

NIEUWE-TONGE – Geconcentreerd wordt de vlechtnaald door het roggestro gehaald. "Tarwestro is te kwetsbaar om een korf van te maken. Die valt na een paar jaar uit elkaar. Dit is veel sterker en gaat een generatielang mee.'' Dit slaat op een korf die tien deelnemers (7 vrouwen, 3 mannen) aan het maken zijn. Met iedere steek wordt de korfvorm meer en meer zichtbaar.

Tekst en foto: Erwin Guijt

De deelnemers zitten in een kring, met in het midden een paar schoven roggestro. Ook staan er een paar plantenspuiten om het buigen van het materiaal te vergemakkelijken. Het is leuk om te doen en de deelnemers hebben er zichtbaar plezier in. Af en toe geeft Huub Weterings (85) advies. Hij komt uit Brabant en is al heel zijn leven lang actief met bijen. "Toen ik tien was kreeg ik mijn eerste bijenzwerm, ik was twaalf toen ik mijn eerste honing slingerde.'' Sindsdien is Weterings altijd actief geweest in de bijen en heeft door het hele land cursussen gegeven over de beestjes en alles wat daarbij komt kijken. Toen werd hem door Mackloet van Imkers van Goeree-Overflakkee gevraagd om op het eiland iets te komen vertellen over het maken van korven. "En nu zit ik hier.'' Hier is in dit geval de kantine van Groothandel Gebar BV.

Ronde vorm

Hij legt geduldig uit dat de korf ring voor ring opgebouwd moet worden. Het roggestro wordt in bochten gevlochten en vastgezet met stukken vlechtdraad. Hiervoor wordt er eerst een gaatje geprikt met een speciale naald, waarna het vlechtdraad er doorheen gehaald kan worden. Om te voorkomen dat het hoekig wordt moeten de stengels ook licht gedraaid worden, waardoor een mooie ronde vorm ontstaat. De diameter van de korf heeft ongeveer de lengte van een onderarm, van elleboog tot vuist. Weterings heeft een voorbeeld meegenomen van het beoogde eindresultaat. Er kan overigens ook voor worden gekozen om een mand te maken en geen korf, maar toch gaan de meeste deelnemers voor een korf.

Breien voor mannen

Remmert Koch (55) bijvoorbeeld. Hij heeft een boomgaard met nashi-peren in de polder van Sommelsdijk en probeert deze zo natuurvriendelijk in te richten en te onderhouden. "Dus geen chemische middelen gebruiken en in plaats van een bosmaaier een zeis gebruiken. Die laatste maakt veel minder herrie, gaat even snel én je kunt je spieren trainen.'' Bij de boomgaard staan een paar houten bijenkasten. Het plan is om zijn korf, wanneer deze af is, als woning te laten dienen voor een van de zeven bijenvolken. Hij heeft er zin in om dit uit te proberen. Daarnaast bevalt hem het proces ernaar toe wel. Lachend: "Dit is eigenlijk breien voor mannen.''
Ook Gabrielle Groen in 't Woud (54) is enthousiast. Zij komt uit Rotterdam, maar verhuist binnenkort naar Ouddorp. Haar tuin in het mooie, landelijke gebied wil ze inrichten voor de bijenvolken. Daarvoor heeft ze speciaal een bijenboom gekocht en wil ze in de moestuin tussen de groenten ook rijen bloemen aanleggen. Enthousiast vertelt ze over hoe ze dit wil inrichten en welke bloemen en fruitbomen allemaal geschikt zijn. "Vijf meter van de kasten (en straks korf) staat een heg, zodat de bijen wel een goede aanvliegroute hebben, maar uiteindelijk wel de lucht ingaan. Anders zwermen ze in de moestuin rond en als ik daar bezig ben heb ik dat liever niet.''

Schuimbekken

Datzelfde geldt voor Esther Groot (40). Het ironische is dat ze zestien bijenvolken in haar volkstuin heeft, terwijl ze allergisch is voor bijensteken. Toch ziet ze geen problemen. "Als ik geprikt wordt, lig ik niet meteen te schuimbekken. Maar fijn is anders.'' Het weegt echter niet op tegen de voordelen. "Ik deel de hobby met mijn man, die het ook erg leuk vindt om bijen te houden. De nieuwe korf krijgt een mooi plekje in haar tuin. "Het moeilijke van deze korven van stro is het oogsten van de honing. Vroeger werd het bijenvolk vernietigd om te kunnen oogsten.'' Dat is ze niet van plan. "Ik hou de honing er lekker inzitten. Op een gegeven moment zullen de bijen uitzwermen en dan vind ik ze wel weer ergens terug. In onze fruitbomen bijvoorbeeld.'' Ze maakt een gebaar. Daarbij 'aait' ze enkele halmen in het gezicht van de buurvrouw. Maar die is zo druk bezig met haar eigen korf dat ze het bijna niet merkt.

Uit de krant