Harmen Aalvanger (Foto: Klazina de Bakker).
Harmen Aalvanger (Foto: Klazina de Bakker).

Harmen Aalvanger nieuwe directeur De Hoeksteen in Ooltgensplaat

Algemeen 1.306 keer gelezen

OOLTGENSPLAAT - Van leerkracht in Ouddorp tot schooldirecteur in Ooltgensplaat. Dat is een grote stap, en niet alleen in geografisch opzicht. Harmen Aalvanger (29) heeft de afstand inmiddels overbrugd en ging gisteren (1 maart) vol enthousiasme aan de slag op Christelijke Basisschool ‘De Hoeksteen’ aan de Pieter Biggestraat in Ooltgensplaat.

Door Klazina de Bakker

Het zonnetje werpt haar stralen vrolijk over de speeltoestellen op het schoolplein, als Aalvanger de deur van de hoofdingang opent. In de personeelskamer schenkt hij koffie in en vertelt hij, geheel coronaproof van achter een spatscherm, over deze nieuwe stap in zijn loopbaan. Aalvanger woont samen met zijn vrouw Renske en zoons Ralph (3) en Olaf (1) in Den Bommel, maar is afkomstig uit Leerbroek en groeide op in een echte onderwijsfamilie. Ook zijn moeder stond voor de klas. Toch wist hij zelf pas in HAVO 5 dat ook hij het onderwijs in wilde. Op de lerarenopleiding basisonderwijs (PABO) kwam daar de interesse voor een leidinggevende functie bij. Na zes en een half jaar gewerkt te hebben als groepsleerkracht op de School met de Bijbel ‘Koningin Beatrix’ in Ouddorp, neemt hij daarom nu plaats in de directiekamer van De Hoeksteen in Ooltgensplaat. “Je groeit ernaar toe”, zegt Aalvanger. “Ik vind het interessant om op schoolniveau mee te denken. Bijvoorbeeld als het gaat om de digitalisering of om de inhoud van het schoolplan. Ik houd ervan om naar de visie en naar de hoofdlijnen te kijken.” Inmiddels is hij al enigszins ingeburgerd in zijn nieuwe werkomgeving. De laatste drie maanden was hij op donderdag aanwezig om in te werken. Zo leerde hij de leerlingen en zijn nieuwe collega’s al een beetje kennen.

Openheid

Hoe hij zichzelf zou omschrijven? “Ik ben gestructureerd en ook best zakelijk”, glimlacht Aalvanger. “Tegelijk kan ik ook goed naar mensen luisteren en de afstemming met het team zoeken. Je moet het toch samen doen. Op uitvoerend niveau zijn de collega’s het belangrijkst. Daarom wil ik zorgen dat het team goed en gezond kan functioneren. En mijn collega’s de ruimte geven die ze nodig hebben.” Veel van die teamleden werken al langer dan tien jaar op De Hoeksteen. Dat vindt Aalvanger fijn. “Ik ben erg blij met al die ervaring en ga daar ook zeker gebruik van maken.” Een ander voordeel is dat hij zelf al langere tijd voor de klas heeft gestaan. “Ik ken het werkveld van binnenuit. En omdat ik zelf groepsleerkracht van groep acht ben geweest, weet ik ook hoe de uitstroming is en hoe de communicatie met het voortgezet onderwijs verloopt.”

In de afgelopen drie maanden heeft Aalvanger de sfeer op De Hoeksteen, die zo’n 135 leerlingen telt, goed op kunnen snuiven. “Het valt me op dat er veel openheid is. Er heerst rust in de school. De deuren naar de gang staan tijdens de lessen meestal gewoon open. Die ontspannen sfeer is erg belangrijk. Leerlingen moeten zich fijn voelen op school. Als een kind goed in zijn vel zit, volgt de rest vanzelf. Dat geldt natuurlijk ook voor de leerkrachten. Zelf vind ik: je kunt beter uitgerust voor de klas staan, dan alles tot in de puntjes voorbereid hebben, maar vermoeid en gestrest lesgeven.”

Wat het christelijk onderwijs anders maakt dan het openbare onderwijs? “Normen en waarden zijn belangrijk”, geeft Aalvanger aan. “Natuurlijk is dat in het openbare onderwijs ook zo, alleen zijn ze op een christelijke school Bijbels gefundeerd: God lief hebben boven alles en je naaste als jezelf. Vanuit dat perspectief benaderen we de leerlingen op een positieve manier en willen we er voor elkaar zijn. Zo kunnen we de naastenliefde in de praktijk brengen.”

Nieuwbouw

De directeur kijkt ook graag vooruit. “We zijn bezig met nieuwbouw van de school. Er worden volop plannen gemaakt. Daar kan ik nog niet zoveel over zeggen, maar ik ben er erg enthousiast over.” Wat het onderwijs betreft, vindt hij het belangrijk dat kinderen leren om zelf na te denken over essentiële zaken. “Het is gemakkelijk om alles voor te kauwen, maar kinderen moeten ook zelf weloverwogen keuzes leren maken. De digitalisering gaat in rap tempo door. We weten niet wat voor soort baan onze leerlingen later zullen krijgen. Misschien wordt er tegen die tijd veel meer thuis gewerkt, of zijn er heel andere ontwikkelingen gaande. Daarom wil ik onze leerlingen zelf laten nadenken en vaardigheden op laten doen, die ze later in hun leven nodig zullen hebben. Een stukje levenswijsheid, zo zou je het kunnen noemen.” Hij is blij met de school, zoals die nu is. “Wat ik zo mooi vind aan De Hoeksteen is dat het een school is met een christelijke signatuur, waar iedereen welkom is. Dat christelijke aspect is heel belangrijk. Het horen van het Evangelie is een verrijking voor iedereen.” Aalvanger loopt nog even mee naar buiten voor een foto bij het kleurrijke spandoek naast de hoofdingang van De Hoeksteen. Daarna stapt hij ‘zijn’ school weer in, op weg naar een nieuwe uitdaging. Aan zijn passie voor onderwijs zal het niet liggen. En in dat opzicht liggen Ouddorp en Ooltgensplaat toch dichter bij elkaar dan je denkt.

Uit de krant